1
00:00:03,240 --> 00:00:05,800
Το πιο περίπλοκο
πράγμα που έχουμε ανακαλύψει

2
00:00:05,870 --> 00:00:09,870
στο σύμπαν
είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος.

3
00:00:13,480 --> 00:00:16,480
Τα τελευταία 20 χρόνια,
προσπαθώ να καταλάβω

4
00:00:16,550 --> 00:00:21,950
πώς ό,τι συμβαίνει σε 3 κιλά 
υλικού που θυμίζει ζελέ

5
00:00:22,020 --> 00:00:24,890
με κάποιο τρόπο γίνεται "εμείς".

6
00:00:27,730 --> 00:00:29,230
Ό,τι νιώθουμε,

7
00:00:29,290 --> 00:00:31,190
ό,τι έχει σημασία για εμάς,

8
00:00:31,260 --> 00:00:33,360
οι πεποιθήσεις μας, και οι ελπίδες μας...

9
00:00:33,430 --> 00:00:37,030
Κάθε τι το οποίο είμαστε
συμβαίνει εδώ μέσα...

10
00:00:42,440 --> 00:00:44,710
Και, για εμένα, υπάρχει ένα μυστήριο

11
00:00:44,780 --> 00:00:47,440
το οποίο είναι απολύτως θεμελιώδες...

12
00:00:47,510 --> 00:00:49,980
Τι είναι η πραγματικότητα;

13
00:00:50,050 --> 00:00:53,750
Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγα ότι
αυτός ο κόσμος που μας περιβάλλει,

14
00:00:53,820 --> 00:00:57,650
αυτός ο πλούσιας υφής κόσμος,
ήταν όλος απλώς μια ψευδαίσθηση

15
00:00:57,720 --> 00:00:59,820
κατασκευασμένη μέσα στο κεφάλι σας;

16
00:01:05,160 --> 00:01:07,160
Αν σας έλεγα
ότι ο πραγματικός κόσμος

17
00:01:07,230 --> 00:01:09,700
δεν έχει μυρωδιά ή γεύση...

18
00:01:11,070 --> 00:01:12,770
Δεν έχει ήχο;

19
00:01:16,880 --> 00:01:20,510
Αν σας έλεγα ότι δεν υπάρχει χρώμα;

20
00:01:23,550 --> 00:01:27,350
Αν μπορούσατε να αντιληφθείτε την πραγματικότητα 
όπως πραγματικά είναι εκεί έξω,

21
00:01:27,420 --> 00:01:29,650
δεν θα την αναγνωρίζατε
καθόλου.

22
00:01:31,760 --> 00:01:36,560
Θέλω να σας δείξω πώς ο εγκέφαλος
προσλαμβάνει τις πληροφορίες,

23
00:01:36,630 --> 00:01:40,500
τις εξετάζει με προσοχή
για να βρει μοτίβα,

24
00:01:40,570 --> 00:01:43,370
και τα χρησιμοποιεί για να χτίσει
το πολυαισθητηριακό

25
00:01:43,440 --> 00:01:45,900
θέαμα, με τα εξαιρετικά ζωντανά χρώματα,

26
00:01:45,970 --> 00:01:49,210
το οποίο είναι η πραγματικότητά σας.

27
00:02:09,530 --> 00:02:12,430
Όταν είμαι στον κόσμο,
οι αισθήσεις μου πλημμυρίζουν

28
00:02:12,500 --> 00:02:15,160
με εικόνες και ήχους
και μυρωδιές,

29
00:02:15,230 --> 00:02:18,870
και μοιάζει φανερό 
ότι η πραγματικότητα είναι απλώς εκεί έξω.

30
00:02:18,940 --> 00:02:21,470
Εκεί βρίσκεται ένας άνθρωπος. Εκεί ένα ταξί.

31
00:02:21,540 --> 00:02:23,610
Το μόνο που έχω να κάνω είναι να εμφανιστώ,

32
00:02:23,680 --> 00:02:27,340
και οι αισθήσεις μου μού επιτρέπουν
να τα βιώσω όλα...

33
00:02:28,880 --> 00:02:31,980
Αλλά υπάρχει μια ανατροπή
σε αυτήν την ιστορία.

34
00:02:32,050 --> 00:02:34,180
Επιτρέψτε μου να σας δείξω κάτι.

35
00:02:36,450 --> 00:02:38,390
Ρίξτε μια ματιά
σε αυτό το μεσαίο τετράγωνο.

36
00:02:38,460 --> 00:02:41,060
Μοιάζει αυτό περισσότερο όμοιο
με το ανοιχτόχρωμο ή με το σκουρόχρωμο τετράγωνο;

37
00:02:41,130 --> 00:02:43,290
Λοιπόν, μοιάζει
να είναι ανοιχτόχρωμο, ναι;

38
00:02:43,360 --> 00:02:45,560
Μπορεί να εκπλαγείτε
αν το μετακινήσω.

39
00:02:45,630 --> 00:02:48,060
Τώρα μοιάζει με το σκουρόχρωμο τετράγωνο.

40
00:02:48,130 --> 00:02:50,130
Ω, Θεέ μου.
Είναι το ίδιο.

41
00:02:50,200 --> 00:02:51,730
Ω!

42
00:02:51,800 --> 00:02:52,870
Είναι εκπληκτικό, σωστά;

43
00:02:52,940 --> 00:02:54,040
Χα χα χα! Είναι.

44
00:02:54,110 --> 00:02:55,610
Α! Ω, Θεέ μου.

45
00:02:55,670 --> 00:02:58,040
Ουάου.
Είσαι μπα... χα χα χα!

46
00:02:58,110 --> 00:02:59,040
Σοβαρά;

47
00:02:59,110 --> 00:03:00,710
Ναι! Χα χα χα!

48
00:03:00,780 --> 00:03:02,250
Μπορείτε να κάνετε μια υπόθεση

49
00:03:02,310 --> 00:03:03,710
γιατί συμβαίνει
μία οπτική πλάνη εδώ;

50
00:03:03,780 --> 00:03:06,020
Λοιπόν, φαίνεται να
υπάρχει μια σκιά,

51
00:03:06,080 --> 00:03:08,320
η οποία το κάνει σκοτεινότερο.

52
00:03:08,390 --> 00:03:09,590
Σωστά!

53
00:03:09,650 --> 00:03:11,990
Ο εγκέφαλός σας προσπαθεί
να καταλάβει

54
00:03:12,060 --> 00:03:13,460
τα χρώματα των πραγμάτων

55
00:03:13,530 --> 00:03:16,590
ανεξάρτητα από
το φωτισμό ή τις σκιές,

56
00:03:16,660 --> 00:03:19,430
οπότε κατά κάποιο τρόπο δεν έχει να κάνει με την
πληροφορία που καταγράφουν τα μάτια σας.

57
00:03:19,500 --> 00:03:22,030
Έχει να κάνει με την
ερμηνεία που κάνει ο εγκέφαλός σας.

58
00:03:22,100 --> 00:03:23,970
Αυτό είναι πραγματικά ψυχεδελικό.

59
00:03:24,040 --> 00:03:25,100
Μόλις κατέστρεψες
όλη την ημέρα μου.

60
00:03:25,170 --> 00:03:26,170
Χα χα χα!

61
00:03:27,710 --> 00:03:29,240
Τώρα αυτό είναι κάτι παραπάνω

62
00:03:29,310 --> 00:03:31,340
από μια απλή οπτική πλάνη.

63
00:03:32,810 --> 00:03:37,310
Αφορά σε ένα γεγονός
που είναι κεντρικό στη ζωή μας.

64
00:03:37,380 --> 00:03:39,280
Η αντίληψή μας για την πραγματικότητα
δεν έχει να κάνει τόσο

65
00:03:39,350 --> 00:03:42,020
με το τι συμβαίνει εκεί έξω
αλλά περισσότερο

66
00:03:42,090 --> 00:03:44,850
με το τι συμβαίνει εδώ μέσα.

67
00:03:48,830 --> 00:03:52,230
Για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει,
πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε

68
00:03:52,300 --> 00:03:56,530
πώς η πληροφορία από τον κόσμο
γύρω μας εισέρχεται στον εγκέφαλο.

69
00:03:59,700 --> 00:04:01,800
Μοιάζει σαν οι εικόνες και οι ήχοι

70
00:04:01,870 --> 00:04:05,880
απλώς να διαπερνούν τα μάτια
και τα αυτιά μας,

71
00:04:05,940 --> 00:04:11,680
αλλά φανταστείτε να μπορούσατε να σκαρφαλώσετε
μέσα σε ένα ανθρώπινο κρανίο.

72
00:04:11,750 --> 00:04:15,080
Όταν θα μπεις μέσα στο κρανίο,
θα διαπιστώσεις ότι δεν υπάρχει τρόπος

73
00:04:15,150 --> 00:04:19,520
για το φως ή τον ήχο ή τις μυρωδιές
να μπουν κατευθείαν εδώ μέσα.

74
00:04:26,330 --> 00:04:28,830
Αυτό είναι ένας σφραγισμένος θάλαμος...

75
00:04:30,800 --> 00:04:35,240
Έτσι, το μυαλό βρίσκεται στο σκοτάδι
και στην ησυχία.

76
00:04:35,310 --> 00:04:39,610
Είναι σε πλήρη απομόνωση.

77
00:04:39,680 --> 00:04:42,210
Ο εγκέφαλός σας δεν έχει δει ποτέ
τον έξω κόσμο,

78
00:04:42,280 --> 00:04:45,280
αλλά με κάποιον τρόπο εσείς έχετε εμπειρία του.

79
00:04:45,350 --> 00:04:47,380
Τώρα αυτό ίσως φαίνεται
ξεκάθαρο

80
00:04:47,450 --> 00:04:49,390
επειδή έχουμε πύλες
στον εξωτερικό κόσμο,

81
00:04:49,450 --> 00:04:51,690
όπως είναι τα μάτια μας και τα αυτιά μας,

82
00:04:51,760 --> 00:04:54,560
αλλά αυτά δεν είναι απλώς εισερχόμενες
εικόνες και ήχοι.

83
00:04:54,630 --> 00:04:58,460
Αντιθέτως, φωτόνια φωτός
ή ηχητικά κύματα,

84
00:04:58,530 --> 00:05:01,730
αυτά μετατρέπονται
στη συνηθισμένη κυκλοφορία

85
00:05:01,800 --> 00:05:04,800
του εγκεφάλου...
Ηλεκτροχημικά σήματα.

86
00:05:08,640 --> 00:05:11,710
Αυτά τα σήματα ταξιδεύουν
μέσω πυκνών δικτύων

87
00:05:11,780 --> 00:05:14,010
των εγκεφαλικών κυττάρων που ονομάζονται νευρώνες.

88
00:05:18,950 --> 00:05:23,250
Υπάρχουν εκατό δισεκατομμύρια
νευρώνες στον ανθρώπινο εγκέφαλο,

89
00:05:23,320 --> 00:05:25,620
και κάθε δευτερόλεπτο
της ζωής σας,

90
00:05:25,690 --> 00:05:28,960
κάθε ένα από αυτά στέλνει
δεκάδες ή εκατοντάδες

91
00:05:29,030 --> 00:05:33,400
ηλεκτρικά σήματα
σε χιλιάδες άλλους νευρώνες.

92
00:05:33,460 --> 00:05:39,400
Και με κάποιον τρόπο όλη αυτή η δραστηριότητα
παράγει την αίσθησή σας για την πραγματικότητα.

93
00:05:39,470 --> 00:05:41,040
Οπότε είτε
είναι το γαύγισμα ενός σκύλου

94
00:05:41,110 --> 00:05:45,110
είτε η μυρωδιά του καφέ
είτε η θέα ενός όμορφου ηλιοβασιλέματος,

95
00:05:45,180 --> 00:05:50,380
είναι όλα φτιαγμένα
από τα ίδια υλικά εδώ μέσα.

96
00:05:50,450 --> 00:05:54,780
Και αυτά είναι τα υλικά
της πραγματικότητας...

97
00:05:58,790 --> 00:06:03,130
Αλλά πώς ο εγκέφαλος τη μετατρέπει
σε κάτι που έχει νόημα;

98
00:06:03,190 --> 00:06:06,900
Λοιπόν, το κάνει με το να αναζητά διεξοδικά
μέσα στην ασταμάτητη ροή

99
00:06:06,970 --> 00:06:09,500
εισερχόμενων πληροφοριών
για να βρει πρότυπα,

100
00:06:09,570 --> 00:06:13,400
τα οποία συναρμολογεί στη συνέχεια
σε μια πραγματικότητα.

101
00:06:13,470 --> 00:06:15,370
Είναι μια λειτουργία,
η οποία αποτελεί το προϊόν

102
00:06:15,440 --> 00:06:18,510
εκατομμυρίων χρόνων
εξέλιξης,

103
00:06:18,580 --> 00:06:21,780
τόσο αποτελεσματική, τόσο δυνατή

104
00:06:21,850 --> 00:06:25,650
της οποίας το αποτέλεσμα φαίνεται να προκύπτει
 χωρίς κόπο και στιγμιαία.

105
00:06:31,490 --> 00:06:34,590
Πάρτε ως παράδειγμα την όραση.

106
00:06:36,960 --> 00:06:40,400
Η λειτουργία της όρασης
φαίνεται τόσο φυσική

107
00:06:40,470 --> 00:06:43,100
ώστε είναι δύσκολο να εκτιμήσει
κανείς τον τεράστιο,

108
00:06:43,170 --> 00:06:46,370
εξελιγμένο μηχανισμό
που λειτουργεί στο παρασκήνιο.

109
00:06:48,770 --> 00:06:52,170
Για να δούμε καθαρά,
πολλά διαφορετικά συστήματα

110
00:06:52,240 --> 00:06:54,610
χρειάζεται να λειτουργούν συντονισμένα.

111
00:06:54,680 --> 00:06:57,180
Είναι κάτι περισσότερο
από τα μάτια.

112
00:06:59,020 --> 00:07:01,880
Ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό κατανοητό
είναι να μελετήσουμε

113
00:07:01,950 --> 00:07:07,190
την ασυνήθιστη υπόθεση ενός
άντρα που έχασε την όρασή του...

114
00:07:07,260 --> 00:07:10,530
Και έπειτα του δόθηκε η ευκαιρία
να την αποκτήσει ξανά.

115
00:07:13,230 --> 00:07:16,430
Έχασα την όρασή μου
όταν ήμουν τριάμισι χρονών

116
00:07:16,500 --> 00:07:18,730
ως αποτέλεσμα
μιας χημικής έκρηξης.

117
00:07:18,800 --> 00:07:22,870
Και, παραδόξως, δεν έμοιαζε
να είναι κάτι το σημαντικό.

118
00:07:22,940 --> 00:07:27,640
Υποθέτω πως όντας ένα παιδί τριάμισι χρονών,
ο κόσμος μου σε ό,τι αφορά την όραση

119
00:07:27,710 --> 00:07:29,910
δεν είχε εδραιωθεί,
όπως θα συνέβαινε για κάποιον

120
00:07:29,980 --> 00:07:31,910
που έχασε την όρασή του 
αργότερα στη ζωή.

121
00:07:33,750 --> 00:07:36,750
Eagleman, αφήγηση: Έπειτα από
περισσότερα από 40 χρόνια τυφλότητας,

122
00:07:36,820 --> 00:07:39,690
ο Μike May θα λάμβανε μία πρωτοποριακή
θεραπεία με βλαστοκύτταρα

123
00:07:39,760 --> 00:07:42,020
η οποία θα διόρθωνε
τη σωματική βλάβη

124
00:07:42,090 --> 00:07:44,430
την οποία η έκρηξη
προκάλεσε στα μάτια του.

125
00:07:46,430 --> 00:07:48,800
Οι κάμερες ήταν εκεί
για να απαθανατίσουν τη στιγμή

126
00:07:48,870 --> 00:07:53,200
που, για πρώτη φορά,
θα αφαιρούνταν οι επίδεσμοι.

127
00:07:53,270 --> 00:07:55,550
May, αφήγηση: Ο Δρ. Goodman
κάνει τη μεταμόσχευση κερατοειδούς...

128
00:07:57,980 --> 00:07:59,840
Και αφαιρεί τους επιδέσμους.

129
00:07:59,910 --> 00:08:01,210
Σίγουρα μπορώ.

130
00:08:01,280 --> 00:08:05,280
Τους αφαιρεί εντελώς,
και ξαφνικά συμβαίνει μια πλημμύρα

131
00:08:05,350 --> 00:08:10,790
από φως και βομβαρδισμός
από εικόνες στα μάτια μου.

132
00:08:10,860 --> 00:08:12,720
Απίστευτο.

133
00:08:12,790 --> 00:08:14,820
Eagleman, αφήγηση: 
Με χειρουργικούς όρους,

134
00:08:14,890 --> 00:08:16,990
η επέμβαση
ήταν εντελώς επιτυχημένη...

135
00:08:17,060 --> 00:08:19,060
Τι υπάρχει απέναντι στο δωμάτιο, εκεί;

136
00:08:19,130 --> 00:08:22,230
Eagleman, αφήγηση:
Αλλά για το Mike δεν ήταν.

137
00:08:22,300 --> 00:08:25,230
Κάτι πήγαινε λάθος.

138
00:08:25,300 --> 00:08:26,900
Ξαφνικά,
ενεργοποιείς αυτήν την πλημμύρα

139
00:08:26,970 --> 00:08:29,440
οπτικών πληροφοριών,
είναι συντριπτικό.

140
00:08:31,710 --> 00:08:34,940
Ο εγκέφαλός μου σκέφτεται συνέχεια,
"Ω, Θεέ μου"...

141
00:08:37,750 --> 00:08:40,350
Έτσι ο κόσμος προχωράει

142
00:08:40,420 --> 00:08:43,390
μια εικόνα τη φορά,

143
00:08:43,450 --> 00:08:46,190
βλέποντας αμάξια να κινούνται πολύ γρήγορα,

144
00:08:46,260 --> 00:08:48,760
και τότε θα δω
μια ταμπέλα μπροστά μας,

145
00:08:48,830 --> 00:08:52,230
και φαίνεται σαν να πρόκειται
να πέσουμε πάνω της.

146
00:08:52,300 --> 00:08:55,430
Και, στην πραγματικότητα, είναι μια ταμπέλα
πάνω από τον αυτοκινητόδρομο,

147
00:08:55,500 --> 00:08:57,780
και δεν πρόκειται να πέσουμε
πάνω της... πηγαίνουμε από κάτω της...

148
00:08:58,800 --> 00:09:01,140
Και αυτή ήταν μόνο
η πρώτη ώρα.

149
00:09:01,210 --> 00:09:05,210
Η κατάσταση θα χειροτέρευε
όταν ο Mike θα επέστρεφε σπίτι.

150
00:09:05,280 --> 00:09:08,210
Aν βάλεις
4 ξανθά αγόρια μαζί,

151
00:09:08,280 --> 00:09:11,580
όλα περίπου στο ίδιο ύψος,
και εγώ τα κοιτάξω,

152
00:09:11,650 --> 00:09:13,280
δεν θα μπoρούσα να σου πω
ποια δύο είναι δικά μου.

153
00:09:13,350 --> 00:09:15,680
Μη φεύγεις.
Δεν τελείωσα ακόμη να σε κοιτάζω.

154
00:09:18,190 --> 00:09:20,860
Eagleman, αφήγηση: Τα καινούρια μάτια
του MIke λειτουργούσαν τέλεια,

155
00:09:20,930 --> 00:09:23,060
και έστελναν σήματα
στον εγκέφαλο

156
00:09:23,130 --> 00:09:25,560
όπως κάνουν τα δικά σας ή τα δικά μου,

157
00:09:25,630 --> 00:09:30,470
αλλά δεν μπορούσε να δει τους γιους του
με κανέναν τρόπο που να έχει νόημα.

158
00:09:30,540 --> 00:09:33,770
Δεν κατείχα την αναγνώριση προσώπου
απολύτως, καθόλου.

159
00:09:35,570 --> 00:09:37,710
Eagleman,αφήγηση:
Όταν ήταν τελείως τυφλός,

160
00:09:37,780 --> 00:09:40,080
ο Mike ήταν παραολυμπιακός σκιέρ,

161
00:09:40,140 --> 00:09:44,310
αλλά η πρώτη του ορατή απόπειρα να κάνει
σκι ήταν μία σκέτη αποτυχία.

162
00:09:44,380 --> 00:09:47,080
Mike, αφήγηση: Όταν έκανα σκι
για πρώτη φορά,

163
00:09:47,150 --> 00:09:49,750
εξαιτίας της δυσκολίας μου
στην αντίληψη του βάθους,

164
00:09:49,820 --> 00:09:54,720
δεν είχα το χρόνο να καταλάβω
τη διαφορά μεταξύ 4 σκοτεινών πραγμάτων

165
00:09:54,790 --> 00:09:57,930
πάνω στο λευκό χιόνι... έναν άνθρωπο,

166
00:09:58,000 --> 00:10:00,000
ένα δέντρο,

167
00:10:00,060 --> 00:10:03,000
σκιά,

168
00:10:03,070 --> 00:10:04,370
ή μια τρύπα.

169
00:10:11,780 --> 00:10:13,240
Eagleman, αφήγηση:
Δέκα χρόνια μετά,

170
00:10:13,310 --> 00:10:16,980
ο Mike ακόμα χρειάζεται το σκύλο οδηγό του
για να μετακινείται.

171
00:10:17,050 --> 00:10:21,180
Μπορεί να ανιχνεύσει το φως και την κίνηση
και να αναγνωρίσει χρώματα,

172
00:10:21,250 --> 00:10:25,290
αλλά δυσκολεύεται να υπολογίσει
πόσο μακριά είναι τα πράγματα.

173
00:10:25,360 --> 00:10:29,830
Ακόμη δεν μπορεί να διαβάσει
τις εκφράσεις στα πρόσωπα των γιών του.

174
00:10:29,890 --> 00:10:32,760
Ακόμη δεν μπορεί
να διαβάσει λέξεις σε χαρτί.

175
00:10:37,000 --> 00:10:40,740
Αυτό που μας δίνει η ιστορία του Mike
είναι μια γεύση από όλα τα στοιχεία

176
00:10:40,810 --> 00:10:42,710
τα οποία πρέπει να βρίσκονται στη θέση τους
ώστε ο εγκέφαλος

177
00:10:42,770 --> 00:10:45,540
να κατασκευάσει μια εικονική πραγματικότητα.

178
00:10:47,810 --> 00:10:51,310
Πολλές περιοχές του εγκεφάλου
εμπλέκονται στην όραση.

179
00:10:51,380 --> 00:10:53,850
Ειδικεύονται
σε διαφορετικές διαστάσεις,

180
00:10:53,920 --> 00:10:59,790
όπως η κίνηση, τα όρια,
τα χρώματα, η αναγνώριση προσώπου...

181
00:10:59,860 --> 00:11:02,660
Με κάποιον τρόπο ο εγκέφαλος
υφαίνει όλα αυτά μαζί,

182
00:11:02,730 --> 00:11:07,500
τα ενοποιεί για να σχηματίσει
αυτό που εμείς βιώνουμε ως μία εικόνα.

183
00:11:09,170 --> 00:11:11,430
Στην περίπτωση του Μike,
δεκαετίες τυφλότητας

184
00:11:11,500 --> 00:11:14,540
είχαν ως αποτέλεσμα αυτές οι περιοχές
του εγκεφάλου του να αναλάβουν

185
00:11:14,610 --> 00:11:17,740
άλλα έργα,
όπως η ακοή και η αφή.

186
00:11:17,810 --> 00:11:20,610
Αυτές απλώς δεν του ήταν διαθέσιμες
για να τις χρησιμοποιήσει

187
00:11:20,680 --> 00:11:23,680
ακόμα και όταν του δόθηκε
ένα ζευγάρι καινούριων ματιών.

188
00:11:33,660 --> 00:11:37,060
Συχνά έχουμε την καλύτερη ευκαιρία
να κατανοήσουμε το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος

189
00:11:37,130 --> 00:11:39,700
όταν αυτή η λειτουργία
διαταράσσεται.

190
00:11:42,770 --> 00:11:44,600
Γεια σου, Brian.

191
00:11:44,670 --> 00:11:46,170
Γεια.

192
00:11:46,240 --> 00:11:47,600
Αυτός είναι ο λόγος που οι νευροεπιστήμονες

193
00:11:47,670 --> 00:11:51,010
μερικές φορές διαταράσσουν πράγματα
επίτηδες.

194
00:11:53,310 --> 00:11:55,810
Ο Brian είναι μέρος ενός πειράματος
το οποίο διεξάγεται

195
00:11:55,880 --> 00:11:57,810
από την Alyssa Brewer
στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.

196
00:11:57,880 --> 00:11:58,910
Χάρηκα για τη γνωριμία.

197
00:11:58,980 --> 00:12:00,250
Χαίρομαι που σε βλέπω.
Καλώς ήρθες.

198
00:12:00,320 --> 00:12:01,250
Είσαι έτοιμος να δοκιμάσεις
μερικά μεγάλα γυαλιά σήμερα;

199
00:12:01,320 --> 00:12:02,690
Ω, είμαι έτοιμος...

200
00:12:02,750 --> 00:12:04,450
Οι εθελοντές φοράνε τα μεγάλα αυτά γυαλιά

201
00:12:04,520 --> 00:12:06,160
για εβδομάδες συνεχώς.

202
00:12:06,220 --> 00:12:09,730
Οι εγκέφαλοί τους αναγκάζονται να τα βγάλουν πέρα
με μια νέα θέαση του κόσμου

203
00:12:09,790 --> 00:12:11,030
η οποία έχει δραματικά τροποποιηθεί.

204
00:12:11,100 --> 00:12:14,430
Αυτό που έχουν μέσα
είναι δύο πρίσματα

205
00:12:14,500 --> 00:12:16,270
τα οποία συλλαμβάνουν ολόκληρο τον
οπτικό κόσμο και τον αναποδογυρίζουν

206
00:12:16,330 --> 00:12:18,370
ώστε ό,τι βλέπεις κανονικά
στην αριστερή πλευρά του κόσμου

207
00:12:18,440 --> 00:12:19,770
θα είναι τώρα στη δεξιά πλευρά
του κόσμου.

208
00:12:19,840 --> 00:12:21,800
Έτσι, καθώς κινείσαι
στο περιβάλλον,

209
00:12:21,870 --> 00:12:24,270
πρόκειται να έχεις πρόβλημα
στο να κατανοήσεις πού είναι τα πράγματα

210
00:12:24,340 --> 00:12:25,770
καθώς τα βλέπεις σε μία πλευρά

211
00:12:25,840 --> 00:12:29,380
αλλά προσπαθείς να τα αγγίξεις
στην αντίθετη πλευρά.

212
00:12:29,450 --> 00:12:31,350
Με τι μοιάζει
ο κόσμος είναι αυτό,

213
00:12:31,420 --> 00:12:35,990
αλλά αυτό που βλέπω εγώ... Είναι αυτό.

214
00:12:36,050 --> 00:12:37,750
Είναι μια ξεκάθαρη αλλαγή,

215
00:12:37,820 --> 00:12:40,290
αλλά είναι επίσης
μια τεράστια πολτοποίηση του νου.

216
00:12:43,830 --> 00:12:46,900
Τα οπτικά δεδομένα που ρέουν 
στα μάτια μου

217
00:12:46,960 --> 00:12:49,870
δεν βγάζουν πια
κανένα διαισθητικό νόημα,

218
00:12:49,930 --> 00:12:52,030
και δυσκολεύομαι.

219
00:12:52,100 --> 00:12:54,140
Χα χα!

220
00:12:54,210 --> 00:12:58,570
Έτσι, ναι, επειδή ο κόσμος
είναι αριστερά-δεξιά ανεστραμμένος, εμ,

221
00:12:58,640 --> 00:13:01,680
εγώ... εγώ ξέρω γνωσιακά
 ότι πρέπει να απλώσω τα χέρια μου

222
00:13:01,750 --> 00:13:03,210
στην άλλη κατεύθυνση,
αλλά, φυσικά, είχα

223
00:13:03,280 --> 00:13:05,150
μια εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της ζωής μου
που μου έλεγε να απλώνω τα χέρια μου

224
00:13:05,220 --> 00:13:07,380
σε μία... σε μία συγκεκριμένη
κατεύθυνση.

225
00:13:07,450 --> 00:13:09,450
Οπότε αισθάνομαι ότι
αυτό θα μου πάρει

226
00:13:09,520 --> 00:13:11,250
λίγο χρόνο για να το συνηθίσω.

227
00:13:11,320 --> 00:13:13,320
Μπορείς να δεις το χέρι μου
στο οπτικό σου πεδίο;

228
00:13:13,390 --> 00:13:15,760
Ναι, φαίνεται ότι αν
απλώσω το χέρι μου προς αυτή την κατεύθυνση...

229
00:13:15,830 --> 00:13:18,630
Και σε αυτή την κατεύθυνση.
Χα χα χα!

230
00:13:20,260 --> 00:13:21,660
Eagleman,αφήγηση:
Παρόλο που συνειδητά

231
00:13:21,730 --> 00:13:23,600
προσπαθώ να το κάνω σωστά...

232
00:13:23,670 --> 00:13:25,930
Κοίταξε προς τα εδώ. Εντάξει.
Χα χα!

233
00:13:26,000 --> 00:13:27,540
Eagleman, αφήγηση:
Δεν μπορώ παρά να αντιδράσω

234
00:13:27,610 --> 00:13:30,210
με έναν συγκεκριμένο τρόπο.

235
00:13:30,270 --> 00:13:33,540
Και προς τα εδώ.
Χα χα χα!

236
00:13:33,610 --> 00:13:34,880
Χα χα!
Χα χα χα!

237
00:13:34,950 --> 00:13:36,880
Ορίστε.
Πολύ καλά. Χα χα!

238
00:13:36,950 --> 00:13:38,280
Καλώς ήλθες στον πρισματικό κόσμο.

239
00:13:38,350 --> 00:13:39,650
Ναι.

240
00:13:39,720 --> 00:13:43,420
Eagleman, αφήγηση: Φυσικά,
όλο αυτό είναι καινούριο για εμένα

241
00:13:43,490 --> 00:13:47,760
αλλά ο Brian φοράει
τα γυαλιά για μία εβδομάδα.

242
00:13:47,830 --> 00:13:50,960
Οπότε πόσο καλά
έχει προσαρμοστεί ο εγκέφαλός του;

243
00:13:55,930 --> 00:13:57,030
Είναι πολύ
δύσκολο να καταλάβεις

244
00:13:57,100 --> 00:13:59,540
ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσεις,
και έτσι το κινητικό του σύστημα

245
00:13:59,600 --> 00:14:02,240
και η αίσθησή του της αφής
τον στέλνουν

246
00:14:02,310 --> 00:14:03,840
σε μία κατεύθυνση
ενώ το οπτικό του σύστημα

247
00:14:03,910 --> 00:14:05,540
τον στέλνει
στην άλλη κατεύθυνση.

248
00:14:16,490 --> 00:14:19,790
Eagleman, αφήγηση:
Ο Brian τα πάει καλά,

249
00:14:19,860 --> 00:14:21,320
σε αντίθεση με εμένα.

250
00:14:23,490 --> 00:14:27,660
Εγώ πρέπει συνειδητά
να ανακατασκευάζω την πραγματικότητα μου.

251
00:14:27,730 --> 00:14:31,470
Σήμερα το πρωί, το μυαλό μου μπορούσε
να βασιστεί σε αυτοματοποιημένες αλληλεπιδράσεις,

252
00:14:31,540 --> 00:14:33,270
αλλά τώρα δεν μπορεί.

253
00:14:35,010 --> 00:14:36,770
Περιέργως,
έχω ιδρώσει,

254
00:14:36,840 --> 00:14:40,880
και ζεσταίνομαι, και είμαι τελείως
ζαλισμένος και έχω ναυτία.

255
00:14:40,950 --> 00:14:42,680
Ω, ξέρεις,
πρέπει να κάνω ένα διάλειμμα.

256
00:14:42,750 --> 00:14:44,050
Λυπάμαι πολύ.

257
00:14:44,120 --> 00:14:45,560
Πρέπει να τα βγάλω
για ένα δευτερόλεπτο.

258
00:14:45,620 --> 00:14:48,880
Εντάξει;
Ω!

259
00:14:48,950 --> 00:14:51,290
Φίλε, αυτό μου προκαλεί ναυτία.

260
00:14:53,190 --> 00:14:55,220
Πρόκειται να κατεβούμε
στον λαβύρινθο εδώ κάτω

261
00:14:55,290 --> 00:14:57,230
και να δούμε πώς εσείς παιδιά
βρίσκετε το δρόμο σας

262
00:14:57,290 --> 00:14:59,660
μέσω ενός χωρικού χάρτη ο οποίος...

263
00:14:59,730 --> 00:15:00,830
David, εσύ θα ξεκινήσεις

264
00:15:00,900 --> 00:15:02,000
πηγαίνοντας προς αυτή την κατεύθυνση...

265
00:15:02,070 --> 00:15:03,170
Εντάξει.

266
00:15:03,230 --> 00:15:04,570
Και, Brian, εσύ θα πας...

267
00:15:04,640 --> 00:15:05,730
Ουφ. Θεέ μου.
Χα χα χα!

268
00:15:05,800 --> 00:15:08,070
Απλώς προσπαθώ
να ξεκινήσω.

269
00:15:09,810 --> 00:15:12,410
Eagleman, αφήγηση: Οπότε πώς
γίνομαι τόσο καλός όσο ο Brian;

270
00:15:14,110 --> 00:15:16,750
Λοιπόν, αυτό συμβαίνει διαισθητικά.

271
00:15:18,880 --> 00:15:21,720
Απλά, κοιτάξτε τα χέρια μου.

272
00:15:21,790 --> 00:15:25,320
Προσπαθώ να συνδέσω αυτά που βλέπω
με αυτά που μπορώ να αγγίξω.

273
00:15:27,160 --> 00:15:30,590
Στην πραγματικότητα, όλες μου οι αισθήσεις
μπαίνουν στο παιχνίδι.

274
00:15:30,660 --> 00:15:34,260
Αυτό κάνει ο Brian
την τελευταία εβδομάδα...

275
00:15:39,740 --> 00:15:42,940
Και το αποτέλεσμα είναι ότι ο εγκέφαλός του
τώρα ξεκινάει

276
00:15:43,010 --> 00:15:46,810
να αποκωδικοποιεί αυτές τις νέες οπτικές καταχωρήσεις
αυτόματα.

277
00:15:50,650 --> 00:15:53,150
Ο Brian δεν γίνεται απλώς
καλύτερος

278
00:15:53,220 --> 00:15:55,350
στο να κάνει συνειδητές προσαρμογές.

279
00:15:55,420 --> 00:15:57,790
Ολόκληρη η πραγματικότητά του αλλάζει.

280
00:16:09,330 --> 00:16:10,730
Τώρα, αν πάρετε αυτά τα υποκείμενα

281
00:16:10,800 --> 00:16:12,130
και τους βάλετε γυαλιά
για δύο εβδομάδες,

282
00:16:12,200 --> 00:16:14,400
βρίσκουμε ότι χρειάζεται
περίπου μια εβδομάδα

283
00:16:14,470 --> 00:16:16,910
για να ξεκινήσουν να συμπεριφέρονται φυσιολογικά.

284
00:16:16,970 --> 00:16:19,240
Ξεκινούν να γίνονται ικανοί
στο να καταλαβαίνουν

285
00:16:19,310 --> 00:16:21,180
πώς να αλληλεπιδρούν με τον κόσμο.

286
00:16:21,250 --> 00:16:22,610
Κατασκευάζουν
μια νέα πραγματικότητα γύρω τους,

287
00:16:22,680 --> 00:16:25,250
ένα νέο τρόπο να αντιμετωπίσουν
αυτές τις εισερχόμενες αντιλήψεις

288
00:16:25,320 --> 00:16:27,020
και λένε πως,
αρχικά, μπορούν να καταλάβουν

289
00:16:27,080 --> 00:16:28,280
ότι υπάρχει ένα καινούριο αριστερά, ένα παλιό αριστερά

290
00:16:28,320 --> 00:16:29,820
και ένα καινούριο δεξιά και ένα παλιό δεξιά.

291
00:16:31,860 --> 00:16:33,820
Μέσα σε μία εβδομάδα περίπου
χάνουν ακόμη και την έννοια

292
00:16:33,890 --> 00:16:35,620
ποιο δεξιά και ποιο αριστερά
ήταν τα παλιά

293
00:16:35,690 --> 00:16:37,030
και ποια τα καινούρια, οπότε είναι λες και

294
00:16:37,090 --> 00:16:39,030
ολόκληρος ο χωρικός χάρτης τους
για τον κόσμο αλλάζει,

295
00:16:39,100 --> 00:16:41,030
και μέσα σε δύο εβδομάδες,
θα γράφουν καλά,

296
00:16:41,100 --> 00:16:43,230
θα διαβάζουν χωρίς πρόβλημα,
θα κάνουν όλες τις εργασίες που απαιτούν περπάτημα

297
00:16:43,300 --> 00:16:45,700
και άγγιγμα,
και τότε όταν

298
00:16:45,770 --> 00:16:47,740
θα αφαιρέσουν τα γυαλιά,
χρειάζονται

299
00:16:47,810 --> 00:16:49,610
περίπου μία μέρα για να επιστρέψουν
στη φυσιολογική συμπεριφορά.

300
00:16:49,670 --> 00:16:52,640
Αυτό κατά τη γνώμη μου αποκαλύπτει
πόση προσπάθεια

301
00:16:52,710 --> 00:16:55,380
χρειάζεται ο εγκέφαλος
για να κατασκευάσει τον κόσμο μας

302
00:16:55,450 --> 00:16:58,410
γιατί φυσιολογικά, περπατάς

303
00:16:58,480 --> 00:16:59,880
μέσα στον κόσμο,
και είναι λες και

304
00:16:59,950 --> 00:17:01,280
υπάρχει πραγματικότητα εκεί έξω.

305
00:17:03,050 --> 00:17:04,550
Αλλά, στην πραγματικότητα,

306
00:17:04,620 --> 00:17:06,220
γίνεται τόσo πολλή δουλειά

307
00:17:06,290 --> 00:17:08,620
στα παρασκήνια για να επιτρέψουν

308
00:17:08,690 --> 00:17:11,230
στην πραγματικότητα να συμβαίνει.

309
00:17:11,300 --> 00:17:13,030
Eagleman, αφήγηση:
Η όραση απαιτεί

310
00:17:13,100 --> 00:17:15,530
ένα εντατικό πρόγραμμα εκπαίδευσης,

311
00:17:15,600 --> 00:17:18,630
αλλά νεοσύλλεκτοι κατατάσσονται
καθημερινά.

312
00:17:18,700 --> 00:17:21,440
Τους αποκαλούμε "βρέφη".

313
00:17:24,410 --> 00:17:27,280
Όταν τα βρέφη απλώνουν το χέρι τους
για να αγγίξουν αυτό που είναι μπροστά τους,

314
00:17:27,340 --> 00:17:29,850
δεν μαθαίνουν απλώς
με τι μοιάζει στην αφή ένα αντικείμενο.

315
00:17:29,910 --> 00:17:32,680
Μαθαίνουν πώς να βλέπουν.

316
00:17:32,750 --> 00:17:36,020
Δημιουργούν
διαδρομές στον εγκέφαλο

317
00:17:36,090 --> 00:17:38,150
που θα χρησιμοποιούνται
για το υπόλοιπο της ζωής τους.

318
00:17:39,720 --> 00:17:43,490
Γιατί η όραση είναι μια εμπειρία
στην οποία συμμετέχει ολόκληρο το σώμα...

319
00:17:45,930 --> 00:17:48,260
Οι πληροφορίες που λαμβάνονται μέσω των ματιών μας

320
00:17:48,330 --> 00:17:52,940
σημαίνουν κάτι μόνο
αν μπορούμε να τις διασυνδέσουμε.

321
00:17:55,140 --> 00:17:58,010
Αν από τη γέννησή σας δεν ήσασταν ικανοί
να αλληλεπιδράτε με τον κόσμο,

322
00:17:58,080 --> 00:18:00,380
αν δεν μπορούσατε να επεξεργαστείτε
μέσω των ανατροφοδοτήσεων

323
00:18:00,440 --> 00:18:02,910
τι ακριβώς σημαίνουν
οι αισθητηριακές πληροφορίες,

324
00:18:02,980 --> 00:18:06,450
θεωρητικά, δεν θα ήσασταν ποτέ
ικανοί να το δείτε.

325
00:18:10,420 --> 00:18:14,220
Αυτή η διασύνδεση δεν σταματά
όταν ενηλικιωθούμε.

326
00:18:17,460 --> 00:18:20,300
Συνεχίζεται
καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας.

327
00:18:23,000 --> 00:18:26,500
Αυτό που αγγίζουμε
επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουμε.

328
00:18:29,810 --> 00:18:33,480
Η γεύση επηρεάζεται
από την όσφρησή μας.

329
00:18:33,540 --> 00:18:37,250
Η όραση ενημερώνει το πώς ακούμε.

330
00:18:39,250 --> 00:18:42,020
Οι αισθήσεις μας αλληλεξαρτώνται,

331
00:18:42,090 --> 00:18:48,160
και η πραγματικότητά μας χτίζεται μέσω
της σύγκρισης αυτών των ροών δεδομένων.

332
00:18:48,230 --> 00:18:50,660
Όταν συνυφαίνονται,

333
00:18:50,730 --> 00:18:53,660
έχουμε την αντίληψη
αυτής της στιγμής.

334
00:18:56,030 --> 00:18:59,230
Είναι ένα εντυπωσιακό επίτευγμα
να καταφέρεις,

335
00:18:59,300 --> 00:19:03,370
αλλά υπάρχει ένας παράγοντας,
ο οποίος πραγματικά προσθέτει περιπλοκότητα...

336
00:19:03,440 --> 00:19:05,610
Ο συγχρονισμός.

337
00:19:08,150 --> 00:19:11,650
Όλες αυτές οι ροές 
αισθητηριακών πληροφοριών,

338
00:19:11,720 --> 00:19:14,720
επεξεργάζονται απ¨ο τον εγκέφαλο
σε διαφορετικές ταχύτητες.

339
00:19:14,790 --> 00:19:17,150
Για να δομηθεί
η πραγματικότητά μας,

340
00:19:17,220 --> 00:19:19,320
πρέπει να συγχρονιστούν.

341
00:19:21,560 --> 00:19:23,230
Τι εννοώ με αυτό;

342
00:19:23,290 --> 00:19:25,190
Λοιπόν, ο πιο εύκολος τρόπος
να σας το δείξω

343
00:19:25,260 --> 00:19:28,160
είναι ακριβώς εδώ, σ' ένα στίβο.

344
00:19:28,230 --> 00:19:30,170
Ετοιμαστείτε.

345
00:19:32,370 --> 00:19:34,540
Eagleman, αφήγηση:
Όταν ακούγεται ένας δυνατός ήχος,

346
00:19:34,610 --> 00:19:37,410
νιώθεις σαν να αντιδράς σ' αυτόν
αυτοστιγμεί...

347
00:19:39,880 --> 00:19:41,580
Αλλά δεν το κάνεις.

348
00:19:47,720 --> 00:19:50,350
Παρακολουθώντας τους δρομείς
σε αργή κίνηση,

349
00:19:50,420 --> 00:19:52,590
βλέπουμε ότι υπάρχει ένα κενό

350
00:19:52,660 --> 00:19:55,820
μεταξύ της εκπυρσοκρότησης του όπλου
και της εκκίνησής τους.

351
00:20:02,030 --> 00:20:05,770
Μπορεί να εκπαιδεύονται στο να γίνει αυτό το κενό
όσο το δυνατόν μικρότερο,

352
00:20:05,840 --> 00:20:09,570
αλλά η βιολογία τους
επιβάλλει περιορισμούς.

353
00:20:09,640 --> 00:20:12,070
Η επεξεργασία αυτού του ήχου,

354
00:20:12,140 --> 00:20:15,010
στη συνέχεια η αποστολή των σημάτων
στους μυς ώστε να κινηθούν,

355
00:20:15,080 --> 00:20:17,850
θα διαρκέσουν περίπου
δύο δέκατα του δευτερολέπτου.

356
00:20:24,020 --> 00:20:27,060
Και αυτός ο χρόνος, πραγματικά,
δεν μπορεί να βελτιωθεί.

357
00:20:30,860 --> 00:20:34,060
Σε ένα άθλημα όπου τα χιλιοστά του ενός δευτερολέπτου
μπορεί να κάνουν τη διαφορά

358
00:20:34,130 --> 00:20:38,300
μεταξύ νίκης και ήττας,
φαίνεται εντυπωσιακά αργό...

359
00:20:41,470 --> 00:20:44,270
Επομένως, γιατί χρησιμοποιούμε πιστόλι
για την εκκίνηση των δρομέων;

360
00:20:44,340 --> 00:20:47,440
Όλοι γνωρίζουμε ότι το φως
ταξιδεύει γρηγορότερα από τον ήχο,

361
00:20:47,510 --> 00:20:49,610
συνεπώς, γιατί να μη χρησιμοποιήσουμε ένα φως;

362
00:20:51,820 --> 00:20:54,250
Έτοιμοι.

363
00:20:54,320 --> 00:20:57,920
Eagleman, αφήγηση:
Ετοιμάσαμε μια δοκιμασία για να σας δείξουμε.

364
00:20:57,990 --> 00:21:00,560
Στην επάνω οθόνη,
εκκινούμε με ένα φωτεινό σήμα.

365
00:21:00,620 --> 00:21:02,190
Στην κάτω οθόνη,

366
00:21:02,260 --> 00:21:04,160
εκκινούμε με το πιστόλι.

367
00:21:06,560 --> 00:21:09,430
Μπορείτε να δείτε ότι όταν
η εκκίνησή μας δίνεται

368
00:21:09,500 --> 00:21:13,000
από τη λάμψη ενός φωτός,
αντιδρούμε πιο αργά.

369
00:21:15,670 --> 00:21:21,240
Απαιτεί 40 χιλιοστά του δευτερολέπτου
παραπάνω για επεξεργασία.

370
00:21:21,310 --> 00:21:23,150
Γιατί;

371
00:21:23,210 --> 00:21:26,380
Γιατί το οπτικό σύστημα
είναι πιο περίπλοκο.

372
00:21:27,990 --> 00:21:29,180
Είναι μεγαλύτερο.

373
00:21:29,250 --> 00:21:32,650
Εμπλέκει σχεδόν
το ένα τρίτο του εγκεφάλου.

374
00:21:32,720 --> 00:21:35,890
Επομένως, ενώ όλα τα ηλεκτρικά
σήματα μέσα στον εγκέφαλο

375
00:21:35,960 --> 00:21:39,930
ταξιδεύουν με την ίδια ταχύτητα,
εκείνα που σχετίζονται με την όραση

376
00:21:40,000 --> 00:21:42,760
περνούν μέσα από
μία πιο περίπλοκη επεξεργασία,

377
00:21:42,830 --> 00:21:44,770
και αυτό απαιτεί χρόνο.

378
00:21:49,810 --> 00:21:53,280
Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο
με την ακοή και την όραση.

379
00:21:53,340 --> 00:21:55,910
Κάθε τύπος
αισθητηριακής πληροφορίας

380
00:21:55,980 --> 00:21:58,980
απαιτεί διαφορετικό χρόνο
για επεξεργασία.

381
00:22:01,990 --> 00:22:05,520
Θα αντιδράσετε βραδύτερα
σ' ένα άγγιγμα στο πόδι

382
00:22:05,590 --> 00:22:07,220
από ό,τι σε ένα άγγιγμα στο χέρι.

383
00:22:09,590 --> 00:22:14,160
Το εκπληκτικό είναι ότι
οι εγκέφαλοί μας τα κρύβουν όλα αυτά.

384
00:22:17,700 --> 00:22:22,740
Όταν χτυπώ τα χέρια μου,
όλα μοιάζουν συγχρονισμένα.

385
00:22:22,810 --> 00:22:24,240
Γιατί;

386
00:22:24,310 --> 00:22:27,780
Λοιπόν, ο εγκέφαλος εφαρμόζει
εντυπωσιακά τρικ επεξεργασίας.

387
00:22:27,850 --> 00:22:32,110
Αυτό που χρειάζεται για να συμβεί η πραγματικότητα
είναι ουσιαστικά μια καθυστερημένη έκδοση.

388
00:22:32,180 --> 00:22:35,080
Συλλέγει όλες
τις πληροφορίες από τις αισθήσεις

389
00:22:35,150 --> 00:22:38,550
προτού πάρει απόφαση σχετικά
με μια εκδοχή του τι συνέβη,

390
00:22:38,620 --> 00:22:42,190
και αυτό σημαίνει
ότι ζεις στο παρελθόν.

391
00:22:42,260 --> 00:22:44,730
Τη στιγμή που νομίζεις
ότι η στιγμή τώρα συμβαίνει,

392
00:22:44,800 --> 00:22:47,560
έχει ήδη φύγει προ πολλού.

393
00:22:47,630 --> 00:22:51,570
Για να δημιουργήσει μία πραγματικότητα από
όλη αυτή την αισθητηριακή πληροφορία,

394
00:22:51,640 --> 00:22:54,800
ο εγκέφαλός σας χρειάζεται
περίπου μισό δευτερόλεπτο.

395
00:22:56,310 --> 00:22:58,340
Αυτό είναι το αγεφύρωτο χάσμα

396
00:22:58,410 --> 00:23:00,780
μεταξύ ενός γεγονότος που συμβαίνει

397
00:23:00,840 --> 00:23:03,810
και της συνειδητής σας
εμπειρίας για αυτό.

398
00:23:05,120 --> 00:23:07,920
Σ' αυτό το μισό δευτερόλεπτο,

399
00:23:07,990 --> 00:23:10,320
πολλά πράγματα χρειάζεται να συμβούν.

400
00:23:14,790 --> 00:23:18,360
Μερικές φορές, είναι εύκολο να υποθέσουμε
ότι υπάρχει ένα μοναδικό σημείο

401
00:23:18,430 --> 00:23:21,430
στον εγκέφαλο που αναλαμβάνει
τη μία ή την άλλη λειτουργία,

402
00:23:21,500 --> 00:23:25,970
σαν μια περιοχή για τη μνήμη
ή τη γενναιοδωρία ή την ενσυναίσθηση.

403
00:23:26,040 --> 00:23:28,040
Αλλά στην πραγματικότητα,
τα τεράστια δίκτυα του εγκεφάλου

404
00:23:28,110 --> 00:23:30,370
είναι τόσο πιο περίπλοκα
από αυτό.

405
00:23:30,440 --> 00:23:33,340
Φανταστείτε τον εγκέφαλο σαν μία πόλη.

406
00:23:40,150 --> 00:23:43,050
Εάν έπρεπε να κοιτάξετε
πάνω από μία πόλη και να αναρωτηθείτε,

407
00:23:43,120 --> 00:23:45,950
''πού εντοπίζεται η οικονομία;''

408
00:23:46,020 --> 00:23:48,360
Θα διαπιστώνατε ότι
δεν υπάρχει μία απάντηση.

409
00:23:48,430 --> 00:23:51,490
Αντ' αυτού, η οικονομία αναδύεται

410
00:23:51,560 --> 00:23:55,030
ως μία αλληλεπίδραση
όλων των στοιχείων της...

411
00:23:56,800 --> 00:24:00,070
Και αυτό συμβαίνει και με την πραγματικότητα.

412
00:24:00,140 --> 00:24:02,100
Οι πρώτες ύλες της αντίληψης

413
00:24:02,170 --> 00:24:04,970
συλλέγονται
από τους αισθητηριακούς υποδοχείς μας.

414
00:24:07,710 --> 00:24:10,010
Μετατρέπονται
σε ηλεκτρικά σήματα

415
00:24:10,080 --> 00:24:12,750
και μεταφέρονται
διαμέσου των εγκεφάλων μας

416
00:24:12,820 --> 00:24:15,780
μέσω υπερ-λεωφόρων των νευρώνων.

417
00:24:15,850 --> 00:24:19,820
Μετά από επεξεργασία,
γίνονται η πραγματικότητά μας.

418
00:24:21,660 --> 00:24:25,830
Μερικά μέρη της πόλης του εγκεφάλου
ειδικεύονται στην όραση.

419
00:24:25,900 --> 00:24:28,360
Άλλες περιοχές
φροντίζουν για την ακοή,

420
00:24:28,430 --> 00:24:30,770
άλλες για την αφή, και ούτω καθεξής...

421
00:24:32,970 --> 00:24:36,040
Και ακόμη και με μία αίσθηση,
όπως η όραση,

422
00:24:36,110 --> 00:24:41,080
έχεις δρόμους που ειδικεύονται
στα χρώματα ή τα όρια ή την κίνηση...

423
00:24:46,320 --> 00:24:48,950
Ωστόσο, ακριβώς όπως και σε μία πόλη,

424
00:24:49,020 --> 00:24:52,450
καμία γειτονιά
δεν λειτουργεί απομονωμένη.

425
00:24:52,520 --> 00:24:55,890
Αντιθέτως, η ζωή μιας πόλης
εξαρτάται από την αλληλεπίδραση

426
00:24:55,960 --> 00:24:58,890
μεταξύ των κατοίκων
σε όλες τις διαφορετικές κλίμακες.

427
00:24:58,960 --> 00:25:02,860
Και με κάποιον τρόπο,
απ' όλη αυτή την αλληλεπίδραση,

428
00:25:02,930 --> 00:25:05,830
αναδύεται η προσωπική σου πραγματικότητα.

429
00:25:10,970 --> 00:25:14,880
Η πραγματικότητα αποτελεί
την υπέρτατη κατασκευή του εγκεφάλου.

430
00:25:14,950 --> 00:25:18,450
Βασίζεται σ' όλες τις ροές
δεδομένων από τις αισθήσεις μας,

431
00:25:18,520 --> 00:25:21,050
αλλά δεν εξαρτάται από αυτές.

432
00:25:21,120 --> 00:25:22,880
Πώς το γνωρίζουμε;

433
00:25:22,950 --> 00:25:25,950
Διότι όταν τα
αφαιρείς όλα,

434
00:25:26,020 --> 00:25:27,990
η πραγματικότητα δεν σταματά.

435
00:25:29,630 --> 00:25:31,690
Γίνεται απλώς πιο περίεργη.

436
00:25:35,600 --> 00:25:37,430
Αυτό είναι το Αλκατράζ...

437
00:25:39,540 --> 00:25:44,910
Μία φυλακή χτισμένη πάνω στην αρχή
της απομόνωσης.

438
00:25:46,340 --> 00:25:48,580
Μεταξύ των έγκλειστών της
και της υπόλοιπης κοινωνίας

439
00:25:48,650 --> 00:25:51,550
δεν στάθηκαν μόνο οι πέτρινοι τοίχοι...

440
00:25:51,620 --> 00:25:55,980
Αλλά και τα κρύα και επικίνδυνα νερά
του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο.

441
00:25:59,360 --> 00:26:03,630
Οι φυλακισμένοι είχαν ολοκληρωτικά
και σκόπιμα αποκοπεί...

442
00:26:07,630 --> 00:26:10,230
Και υπήρχε ένα μέρος
μέσα στη φυλακή,

443
00:26:10,300 --> 00:26:13,740
όπου αυτή η απομόνωση
πήγαινε ακόμα παραπέρα...

444
00:26:19,080 --> 00:26:21,780
Αυτή είναι η τρύπα,
και οι φυλακισμένοι που στέλνονταν εδώ

445
00:26:21,850 --> 00:26:24,850
ήταν εντελώς απομονωμένοι
από τον εξωτερικό κόσμο.

446
00:26:24,920 --> 00:26:27,550
Δεν είχαν καθόλου αλληλεπιδράσεις
με τους ανθρώπους.

447
00:26:27,620 --> 00:26:29,680
Δεν υπήρχε κανένας ήχος
και καθόλου φως.

448
00:26:32,690 --> 00:26:38,890
Ο Robert Luke πήγε στο Αλκατράζ
το1954 για ένοπλη ληστεία.

449
00:26:38,960 --> 00:26:42,500
Ήταν γνωστός με το παρατσούκλι
"ο ψυχρός μπλε" Luke.

450
00:26:44,000 --> 00:26:46,470
Όλοι γνώριζαν
για τη σκοτεινή τρύπα.

451
00:26:46,540 --> 00:26:49,040
Η σκοτεινή τρύπα ήταν ένα κακό μέρος.

452
00:26:51,910 --> 00:26:53,510
Μερικοί άντρες δεν μπορούσαν να την αντέξουν.

453
00:26:53,580 --> 00:26:55,610
Εννοώ ότι ήταν εκεί μέσα,
και μέσα σε δυο ημέρες

454
00:26:55,680 --> 00:26:58,880
χτυπούσαν το κεφάλι τους
στον τοίχο.

455
00:26:58,950 --> 00:27:02,220
Ως τιμωρία
για την καταστροφή του κελιού του,

456
00:27:02,290 --> 00:27:06,250
στάλθηκε στην τρύπα
για 29 συνεχόμενες ημέρες.

457
00:27:08,430 --> 00:27:11,360
Δεν ήξερες πώς
θα αντιδρούσες, όταν πήγαινες εκεί.

458
00:27:11,430 --> 00:27:14,160
Δεν ήθελα να το μάθω.

459
00:27:14,230 --> 00:27:16,560
Όταν κλείνουν εκείνη την πόρτα...

460
00:27:18,570 --> 00:27:20,640
Απλά, δεν υπάρχει τίποτα εκεί.

461
00:27:20,700 --> 00:27:23,040
Είναι κατάμαυρο.

462
00:27:23,110 --> 00:27:25,410
Αλλά δεν παρέμεινε έτσι
για πολύ καιρό.

463
00:27:27,610 --> 00:27:31,010
"Λιμοκτονώντας" για εισερχόμενη πληροφορία,
ο εγκέφαλος του Luke

464
00:27:31,080 --> 00:27:34,050
άρχισε να παράγει
τη δική του πραγματικότητα.

465
00:27:36,020 --> 00:27:39,120
Θυμάμαι να κάνω αυτά τα ταξίδια...

466
00:27:39,190 --> 00:27:41,690
σε ένα θυμάμαι
να πετάω έναν χαρταετό...

467
00:27:43,590 --> 00:27:46,490
Αλλά έγινε πολύ πραγματικό,

468
00:27:46,560 --> 00:27:48,600
ενώ ήταν όλα μέσα στο κεφάλι μου.

469
00:27:50,300 --> 00:27:52,030
Αυτό που ένιωσε ο Luke
ήταν κάτι το οποίο είχε επίσης,

470
00:27:52,100 --> 00:27:55,340
αναφερθεί και από άλλους φυλακισμένους
που είχαν κρατηθεί υπό τις ίδιες συνθήκες.

471
00:28:00,480 --> 00:28:03,880
Στερημένοι από καινούριες
αισθητηριακές πληροφορίες,

472
00:28:03,950 --> 00:28:07,380
είπαν ότι υπερέβησαν
τα όνειρα ή την ονειροπόληση.

473
00:28:07,450 --> 00:28:11,190
Δεν φαντάζονταν απλώς εικόνες.

474
00:28:11,250 --> 00:28:13,190
Τις έβλεπαν.

475
00:28:16,590 --> 00:28:19,830
Αυτή η μαρτυρία πηγαίνει στην καρδιά
της σχέσης

476
00:28:19,900 --> 00:28:23,500
μεταξύ του εξωτερικού κόσμου,
του εγκεφάλου,

477
00:28:23,570 --> 00:28:25,730
και αυτού που ονομάζουμε πραγματικότητα.

478
00:28:26,870 --> 00:28:28,900
Για να την καταλάβουμε,

479
00:28:28,970 --> 00:28:31,970
πρέπει να κοιτάξουμε πιο βαθιά
στο οπτικό σύστημα.

480
00:28:37,080 --> 00:28:39,080
Αυτός είναι ο θάλαμος,

481
00:28:39,150 --> 00:28:41,550
μία από τις μεγαλύτερες διασταυρώσεις του εγκεφάλου.

482
00:28:41,620 --> 00:28:44,320
Οι περισσότερες αισθητηριακές πληροφορίες
συνδέονται μέσα απ' αυτόν

483
00:28:44,390 --> 00:28:48,920
στη διαδρομή τους για την εξωτερική επιφάνεια
του εγκεφάλου... το φλοιό.

484
00:28:48,990 --> 00:28:52,130
Επομένως, η πληροφορία που συλλέγεται
από τα μάτια σταματάει εδώ

485
00:28:52,200 --> 00:28:55,660
προτού πάει
στον οπτικό φλοιό.

486
00:28:55,730 --> 00:28:59,770
Τώρα, θα περιμένατε μια μεγάλη ροή
πληροφοριών από το θάλαμο

487
00:28:59,840 --> 00:29:03,710
προς τον οπτικό φλοιό,
και υπάρχει.

488
00:29:03,770 --> 00:29:06,570
Αλλά είναι έξι φορές περισσότερη
η κυκλοφορία

489
00:29:06,640 --> 00:29:09,140
που έχει την αντίθετη κατεύθυνση,

490
00:29:09,210 --> 00:29:13,210
και αυτό κάνει να φαίνεται μικρό το ποσοστό
που εισέρχεται από τα μάτια...

491
00:29:18,390 --> 00:29:21,460
Και αυτό δείχνει ότι
σε κάθε μία στιγμή,

492
00:29:21,520 --> 00:29:25,130
εκείνο που βιώνουμε ως όραση
βασίζεται λιγότερο

493
00:29:25,200 --> 00:29:27,400
στο φως
που ρέει μέσα στα μάτια μας

494
00:29:27,460 --> 00:29:32,670
και περισσότερο σε ό,τι
υπάρχει ήδη μέσα στο κεφάλι μας.

495
00:29:32,740 --> 00:29:36,040
Ακόμη και όταν οι εγκέφαλοι απαγκιστρώνονται
από τα εξωτερικά δεδομένα,

496
00:29:36,110 --> 00:29:39,340
συνεχίζουν να παράγουν
τις δικές τους εικόνες.

497
00:29:39,410 --> 00:29:41,310
Με άλλα λόγια,

498
00:29:41,380 --> 00:29:44,150
αφαιρέστε το περιβάλλον
και το σόου συνεχίζεται.

499
00:29:46,580 --> 00:29:51,390
Όλοι μας βιώνουμε αυτή
την εσωτερικά παραγόμενη πραγματικότητα.

500
00:29:51,450 --> 00:29:54,290
Όσο απίστευτο και αν ακούγεται,

501
00:29:54,360 --> 00:29:57,860
αυτός ο κόσμος ζει
μέσα στον εγκέφαλό σας.

502
00:30:00,730 --> 00:30:04,830
Ενημερώνεται συνεχώς
από πληροφορίες μέσω των αισθήσεών μας,

503
00:30:04,900 --> 00:30:07,200
αλλά από στιγμή σε στιγμή,
αυτό που βιώνουμε

504
00:30:07,270 --> 00:30:10,640
δεν είναι αυτό που πραγματικά υπάρχει εκεί έξω.

505
00:30:10,710 --> 00:30:14,380
Αντ' αυτού, είναι μια όμορφα
αποδιδόμενη προσομοίωση.

506
00:30:16,080 --> 00:30:18,680
Αυτός είναι ένας εκπληκτικός τρόπος
να καταλάβεις

507
00:30:18,750 --> 00:30:21,250
πώς βλέπεις τον κόσμο.

508
00:30:21,320 --> 00:30:24,850
Ονομάζεται "εσωτερικό μοντέλο",

509
00:30:24,920 --> 00:30:28,020
και είναι ζωτικό για την ικανότητά μας
να λειτουργούμε.

510
00:30:29,890 --> 00:30:33,260
Όσο περπατώ σ' αυτόν το δρόμο της πόλης,
φαίνομαι να αναγνωρίζω αυτόματα

511
00:30:33,330 --> 00:30:36,760
τι είναι τα πράγματα,
χωρίς να χρειάζεται να επεξεργαστώ τις λεπτομέρειες.

512
00:30:36,830 --> 00:30:39,330
Για παράδειγμα, δεν χρειάζεται
να επεξεργαστώ με λεπτομέρεια

513
00:30:39,400 --> 00:30:41,670
τι είναι αυτό το ορθογώνιο
μεταλλικό πράγμα

514
00:30:41,740 --> 00:30:44,910
ή αυτό το τεράστιο πράσινο
φουσκωτό πράγμα πίσω μου

515
00:30:44,970 --> 00:30:48,540
ή αυτό το πελώριο αντικείμενο
με τα ανακλαστικά τζάμια πάνω του

516
00:30:48,610 --> 00:30:52,150
ή αυτό το πράγμα με τα 4 εξαρτήματα.

517
00:30:52,220 --> 00:30:55,150
Ο εγκέφαλος μου διατυπώνει υποθέσεις
σχετικά με το τι βλέπω

518
00:30:55,220 --> 00:30:58,320
βασισμένος στο εσωτερικό μοντέλο μου,
και αυτό χτίζεται

519
00:30:58,390 --> 00:30:59,820
από χρόνια εμπειρίας

520
00:30:59,890 --> 00:31:01,260
περιπάτων στους δρόμους της πόλης,

521
00:31:01,320 --> 00:31:03,490
ακριβώς όπως αυτός εδώ.

522
00:31:03,560 --> 00:31:07,230
Αντί να χρησιμοποιώ τις αισθήσεις μου
για να ξαναχτίσω την πραγματικότητά μου

523
00:31:07,300 --> 00:31:09,430
από την αρχή κάθε στιγμή,

524
00:31:09,500 --> 00:31:12,500
συγκρίνω αισθητηριακές πληροφορίες

525
00:31:12,570 --> 00:31:14,770
με ένα μοντέλο, το οποίο
έχω ήδη κατασκευάσει...

526
00:31:17,110 --> 00:31:19,340
Ενημερώνοντάς το,

527
00:31:19,410 --> 00:31:22,980
βελτιώνοντάς το, διορθώνοντάς το.

528
00:31:23,050 --> 00:31:25,280
Οι εγκέφαλοί μας
είναι τόσο καλοί στο να το κάνουν αυτό

529
00:31:25,350 --> 00:31:27,880
που κανονικά το αγνοούμε,

530
00:31:27,950 --> 00:31:31,550
αλλά μερικές φορές,
κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες,

531
00:31:31,620 --> 00:31:34,260
μπορούμε να δούμε τη διαδικασία κατά την εκτέλεση ενός έργου.

532
00:31:36,060 --> 00:31:41,160
Κοιτάξτε αυτή τη βαθουλωτή μάσκα
με το πρόσωπο του Αϊνστάιν

533
00:31:41,230 --> 00:31:46,230
Ο εγκέφαλός σας σάς λέει
ότι έχει κατεύθυνση προς εσάς.

534
00:31:46,300 --> 00:31:49,200
Και ακόμη και όταν γνωρίζεις
ότι είναι μια οπτική πλάνη,

535
00:31:49,270 --> 00:31:51,470
δεν μπορείς παρά να την πατήσεις.

536
00:31:56,150 --> 00:31:59,750
Αυτό που βλέπετε
είναι το εσωτερικό μοντέλο,

537
00:31:59,820 --> 00:32:02,620
και όχι η ακατέργαστη πληροφορία
που έρχεται από τα μάτια σας.

538
00:32:05,690 --> 00:32:09,620
Το εσωτερικό σας μοντέλο έχει χτιστεί
πάνω σε εμπειρίες ζωής

539
00:32:09,690 --> 00:32:12,790
με πρόσωπα που εξέχουν.

540
00:32:12,860 --> 00:32:15,800
Όταν έρχεστε αντιμέτωποι
με ένα που είναι βαθουλωτό

541
00:32:15,870 --> 00:32:18,800
το μοντέλο σας βλέπει απλώς
αυτό που περιμένει να δει.

542
00:32:24,240 --> 00:32:27,640
Ο οπτικός φλοιός στέλνει
τις εσωτερικές του προσδοκίες

543
00:32:27,710 --> 00:32:30,880
στο θάλαμο,
και ο θάλαμος τις συγκρίνει

544
00:32:30,950 --> 00:32:34,620
με ό,τι έρχεται
μέσω των ματιών.

545
00:32:34,680 --> 00:32:39,190
Η διαφορά μεταξύ των δύο
είναι αυτό που ο θάλαμος στέλνει πίσω,

546
00:32:39,260 --> 00:32:42,220
ώστε ο φλοιός
να μπορεί να ενημερώνει το μοντέλο του.

547
00:32:48,500 --> 00:32:51,300
Χάρη στο εσωτερικό μοντέλο,

548
00:32:51,370 --> 00:32:54,740
ο κόσμος εκεί έξω
παραμένει σταθερός,

549
00:32:54,800 --> 00:32:56,840
ακόμη και όταν κινούμαι.

550
00:32:59,440 --> 00:33:02,240
Αφήστε με να σας δείξω τι εννοώ.

551
00:33:02,310 --> 00:33:05,150
Φανταστείτε, λοιπόν, ότι μου αρέσει πραγματικά
το σκηνικό πίσω μου

552
00:33:05,220 --> 00:33:06,910
και ότι θέλω να το καταγράψω,

553
00:33:06,980 --> 00:33:08,450
ώστε να μπορώ να το δω μετά.

554
00:33:08,520 --> 00:33:11,750
Γι' αυτό θα το βιντεοσκοπήσω.

555
00:33:11,820 --> 00:33:14,660
Και καταγράφω
όλα τα κτίρια,

556
00:33:14,720 --> 00:33:18,230
εντάξει, και τώρα θα
αναπαραγάγω αυτό το βίντεο.

557
00:33:18,290 --> 00:33:22,560
Δεν με εκπλήσει καθόλου ότι το βίντεο
που προκύπτει προκαλεί ναυτία.

558
00:33:25,100 --> 00:33:27,900
Επομένως, γιατί αυτό το βίντεο
φαίνεται τόσο άθλιο,

559
00:33:27,970 --> 00:33:30,470
αν δεχτούμε ότι, όταν κοιτάω
τα κτίρια,

560
00:33:30,540 --> 00:33:33,770
τα μάτια μου κάνουν
τις ίδιες νευρικές κινήσεις;

561
00:33:35,450 --> 00:33:37,550
Αν και γενικά δεν έχετε επίγνωσή του,

562
00:33:37,610 --> 00:33:41,550
τα μάτια σας κινούνται
περίπου 4 φορές το δευτερόλεπτο,

563
00:33:41,620 --> 00:33:44,750
αλλά το εσωτερικό σας μοντέλο λειτουργεί
με την παραδοχή

564
00:33:44,820 --> 00:33:47,520
ότι ο εξωτερικός κόσμος
είναι σταθερός.

565
00:33:47,590 --> 00:33:50,090
Έτσι, τα μάτια μου
δεν βγάζουν βίντεο.

566
00:33:50,160 --> 00:33:52,430
Συγκεντρώνουν απλώς
στοιχεία δεδομένων

567
00:33:52,500 --> 00:33:58,000
ώστε να επικαιροποιήσουν την πόλη
που υπάρχει ήδη μέσα στο κεφάλι μου.

568
00:33:58,070 --> 00:34:02,470
Το να έχω ένα εσωτερικό μοντέλο με βοηθάει
να βγάζω νόημα για το περιβάλλον μου,

569
00:34:02,540 --> 00:34:04,370
και αυτή είναι
η κύρια λειτουργία του...

570
00:34:04,440 --> 00:34:06,310
Να προσανατολιζόμαστε στον κόσμο.

571
00:34:10,210 --> 00:34:13,210
Τον εγκέφαλο δεν τον νοιάζει
να συλλέγει κάθε λεπτομέρεια,

572
00:34:13,280 --> 00:34:16,080
αλλά τόση ώστε να τα βγάλουμε πέρα,

573
00:34:16,150 --> 00:34:19,120
ενώ μας εξαπατά
με το να μας κάνει να αισθανόμαστε

574
00:34:19,190 --> 00:34:21,160
σαν να τα έχουμε δει όλα...

575
00:34:23,730 --> 00:34:26,360
Όπως δείχνει ένα άλλο
διάσημο πείραμα.

576
00:34:30,970 --> 00:34:34,570
Τη δεκαετία του 1960, ο Ρώσος
ψυχολόγος Alfred Υarbus

577
00:34:34,640 --> 00:34:38,670
χρησιμοποίησε αυτόν τον πίνακα,
που ονομάζεται "ο απρόσμενος επισκέπτης"

578
00:34:38,740 --> 00:34:41,440
σ' ένα πείραμα.

579
00:34:41,510 --> 00:34:44,850
Επινόησε έναν τρόπο να καταγράφει
τις κινήσεις των οφθαλμών των εθελοντών

580
00:34:44,910 --> 00:34:47,050
που τον έβλεπαν για πρώτη φορά.

581
00:34:48,550 --> 00:34:50,020
Γεια σου, Τζένιφερ.
Γειά σου.

582
00:34:50,090 --> 00:34:52,650
Θα σου ζητήσω
να φορέσεις αυτά τα γυαλιά.

583
00:34:52,720 --> 00:34:56,860
Αφήγηση, Eagleman:
Θα επαναλάβουμε αυτό που έκανε εκείνος.

584
00:34:56,930 --> 00:35:01,600
Οι εθελοντές μου έχουν λίγα λεπτά
να κοιτάξουν την εικόνα.

585
00:35:03,770 --> 00:35:05,600
Ντίνα, κοίταξε αυτό τον πίνακα,

586
00:35:05,670 --> 00:35:08,740
και θέλω να συλλάβεις
τι γίνεται σ' αυτή τη σκηνή.

587
00:35:08,810 --> 00:35:11,240
Eagleman, αφήγηση:
Μπορούμε να δούμε σε πραγματικό χρόνο

588
00:35:11,310 --> 00:35:14,410
ακριβώς πού
κινούνται τα μάτια του κάθε ατόμου.

589
00:35:17,150 --> 00:35:19,080
Πες μου, τι νομίζεις ότι
συμβαίνει σε αυτόν τον πίνακα.

590
00:35:19,150 --> 00:35:20,750
Νομίζω ότι ο άνδρας με τα καφέ

591
00:35:20,820 --> 00:35:22,450
είναι ο απρόσμενος επισκέπτης.

592
00:35:22,520 --> 00:35:24,550
Eagleman, αφήγηση:
Μια σύντομη ματιά είναι αρκετή

593
00:35:24,620 --> 00:35:26,220
για τον εγκέφαλο να σχηματίσει
το μοντέλο της εικόνας,

594
00:35:26,290 --> 00:35:28,990
αλλά πόσο λεπτομερές
είναι αυτό το μοντέλο;

595
00:35:31,030 --> 00:35:31,990
Πόσα παιδιά ήταν εκεί;

596
00:35:32,060 --> 00:35:33,460
Χμ, ήταν δύο.
Εντάξει.

597
00:35:33,530 --> 00:35:34,900
Συνέχισε, λοιπόν, και δες
ξανά τον πίνακα,

598
00:35:34,960 --> 00:35:36,260
και κάνε αυτήν την ερώτηση ξανά.

599
00:35:36,330 --> 00:35:37,330
Ω, αρκετά διαφορετικό.

600
00:35:37,370 --> 00:35:39,130
Πόσα παιδιά είναι;

601
00:35:39,200 --> 00:35:41,170
Θεωρώ 3.

602
00:35:41,240 --> 00:35:42,940
Eagleman, αφήγηση:
Όλοι όσοι είχαν δει τον πίνακα

603
00:35:43,010 --> 00:35:45,070
νόμιζαν ότι ήξεραν
τι υπήρχε σε αυτόν,

604
00:35:45,140 --> 00:35:48,080
αλλά οι συγκεκριμένες ερωτήσεις μου
επισήμαναν κενά

605
00:35:48,140 --> 00:35:50,280
τα οποία ο εγκέφαλος
δεν είχε ποτέ γεμίσει,

606
00:35:50,350 --> 00:35:52,750
διότι οι λεπτομέρειες
δεν ήταν αναγκαίες.

607
00:35:54,880 --> 00:35:57,280
Πόσοι πίνακες είναι
πάνω στον τοίχο του σπιτιού;

608
00:35:57,350 --> 00:35:58,850
Ίσως δύο ή τρείς.
Εντάξει.

609
00:35:58,920 --> 00:36:00,320
Πήγαινε, ξαναδές τον πίνακα,

610
00:36:00,390 --> 00:36:01,690
και απάντησε την ερώτηση.

611
00:36:01,760 --> 00:36:03,090
Ω, Θεέ μου, είναι
ένα εκατομμύριο! Ναι, ένας χάρτης

612
00:36:03,160 --> 00:36:04,890
και μετά ένας άλλος,
και μετά είναι... χα χα!...

613
00:36:04,960 --> 00:36:08,030
Επτά στον άλλον τοίχο και μετά
ένας μικρός και ένας πίνακας.

614
00:36:08,100 --> 00:36:09,630
Εντάξει, είναι πολλοί!

615
00:36:09,700 --> 00:36:13,030
Eagleman, αφήγηση:
Αυτό δεν είναι μια αποτυχία του εγκεφάλου.

616
00:36:13,100 --> 00:36:14,740
Δεν προσπαθεί να παραγάγει

617
00:36:14,800 --> 00:36:17,610
μια τέλεια προσομοίωση
του κόσμου.

618
00:36:17,670 --> 00:36:21,680
Το εσωτερικό μοντέλο είναι
μια βιαστικά κατασκευασμένη προσέγγιση,

619
00:36:21,740 --> 00:36:26,250
και περισσότερες πληροφορίες προστίθενται
με μια λογική που βασίζεται στην ανάγκη "να γνωρίζω".

620
00:36:26,320 --> 00:36:28,420
Όταν κοίταξες τον
πίνακα την πρώτη φορά,

621
00:36:28,480 --> 00:36:30,620
είδες ένα είδος πρόχειρου προσχεδίου

622
00:36:30,690 --> 00:36:33,020
του τι συνέβαινε,
και όταν σε ρώτησα

623
00:36:33,090 --> 00:36:35,160
συγκεκριμένες ερωτήσεις,
έπρεπε να πας

624
00:36:35,220 --> 00:36:37,090
και να τις απαντήσεις κοιτάζοντας,

625
00:36:37,160 --> 00:36:38,430
εστιάζοντας την προσοχή σου

626
00:36:38,490 --> 00:36:40,360
σε συγκεκριμένα τμήματα
του πίνακα.

627
00:36:40,430 --> 00:36:43,560
Και μόνο τότε
την έβλεπες πραγματικά.

628
00:36:43,630 --> 00:36:46,300
Eagleman, αφήγηση: Έτσι, τοποθετώντας
τα μάτια σου σε ένα αντικείμενο

629
00:36:46,370 --> 00:36:48,740
δεν αποτελεί εγγύηση
ότι το βλέπεις...

630
00:36:50,710 --> 00:36:52,940
Αλλά υπάρχει κάτι ακόμα
που δεν γνωρίζουμε

631
00:36:53,010 --> 00:36:56,010
και συμβαίνει κάθε φορά που κοιτάζουμε
οποιαδήποτε εικόνα

632
00:36:56,080 --> 00:36:57,750
ή άνθρωπο ή αντικείμενο...

633
00:36:59,620 --> 00:37:02,280
Κάθε φορά που κοιτάζουμε τα πάντα.

634
00:37:05,050 --> 00:37:09,220
Ίσως σκεφτόμαστε το χρώμα
ως μία θεμελιώδη καθοριστική ιδιότητα

635
00:37:09,290 --> 00:37:12,060
του κόσμου γύρω μας.

636
00:37:12,130 --> 00:37:15,030
Άλλωστε, είναι παντού.

637
00:37:15,100 --> 00:37:17,300
Αλλά εδώ είναι το εντυπωσιακό.

638
00:37:17,370 --> 00:37:20,800
Στον εξωτερικό κόσμο,

639
00:37:20,870 --> 00:37:24,710
το χρώμα στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.

640
00:37:26,440 --> 00:37:29,280
Όταν η ηλεκτρομαγνητική
ακτινοβολία χτυπά ένα αντικείμενο,

641
00:37:29,350 --> 00:37:34,010
μερική ανακλάται
και αιχμαλωτίζεται από τα μάτια.

642
00:37:34,080 --> 00:37:36,620
Μπορούμε να διακρίνουμε
μεταξύ εκατομμυρίων

643
00:37:36,690 --> 00:37:39,550
συνδυασμών μηκών κύματος,

644
00:37:39,620 --> 00:37:44,760
αλλά η μετατροπή του σε χρώμα
συμβαίνει αποκλειστικά στο κεφάλι μας.

645
00:37:47,160 --> 00:37:49,360
Στα παραπάνω προσθέστε το γεγονός
ότι τα μήκη κύματος

646
00:37:49,430 --> 00:37:54,140
που μπορούμε να εντοπίσουμε είναι μόνο
ένα μικρό μέρος αυτών που υπάρχουν εκεί έξω.

647
00:37:57,910 --> 00:38:01,380
Βιώνετε την πραγματικότητα όπως
αυτή παρουσιάζεται από τις αισθήσεις σας,

648
00:38:01,440 --> 00:38:03,310
και δεν σας περνάει από το νου

649
00:38:03,380 --> 00:38:06,050
ότι τα πράγματα
μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά.

650
00:38:06,120 --> 00:38:09,220
Αυτό που έχουμε
συζητήσει μέχρι στιγμής

651
00:38:09,290 --> 00:38:11,820
είναι αυτό που ονομάζουμε
το "ορατό φάσμα φωτός",

652
00:38:11,890 --> 00:38:14,690
το οποίο είναι μια μορφή
ακτινοβολίας

653
00:38:14,760 --> 00:38:18,560
που κυμαίνεται από
αυτό που ονομάζουμε "κόκκινο" μέχρι το "βιολετί"...

654
00:38:21,100 --> 00:38:24,270
Αλλά αποδεικνύεται ότι
αυτό αποτελεί μόνο

655
00:38:24,330 --> 00:38:28,900
ένα ελάχιστο κλάσμα του
ηλεκτρομαγνητικού φάσματος...

656
00:38:28,970 --> 00:38:33,310
Στην πραγματικότητα, λιγότερο από
1/10.000.000.000.000 από αυτό...

657
00:38:33,380 --> 00:38:35,110
Επομένως όλο το υπόλοιπο
του φάσματος...

658
00:38:35,180 --> 00:38:37,080
συμπεριλαμβανομένων των ραδιοκυμάτων,
και των μικροκυμάτων,

659
00:38:37,150 --> 00:38:41,320
και των ακτίνων Χ και Γ,
όλα αυτά τα πράγματα...

660
00:38:41,380 --> 00:38:43,320
ρέουν μέσα στο σώμα μας
αυτή τη στιγμή,

661
00:38:43,390 --> 00:38:45,520
και εμείς δεν γνωρίζουμε
απολύτως τίποτα

662
00:38:45,590 --> 00:38:48,860
γιατί δεν έχουμε
εξειδικευμένους βιολογικούς υποδοχείς

663
00:38:48,930 --> 00:38:50,320
για να τα προσλάβουμε.

664
00:38:50,390 --> 00:38:51,930
Αυτό λοιπόν σημαίνει

665
00:38:51,990 --> 00:38:54,060
ότι το μέρος της πραγματικότητας
που μπορούμε να δούμε

666
00:38:54,130 --> 00:38:58,000
είναι εντελώς περιορισμένο
από τη βιολογία μας.

667
00:38:58,070 --> 00:39:00,700
Και αυτό δεν έχει να κάνει με την όραση.

668
00:39:00,770 --> 00:39:03,100
Όλες μας οι αισθήσεις
προσλαμβάνουν μόνο

669
00:39:03,170 --> 00:39:06,670
ένα μικρό μέρος της πληροφορίας
που είναι εκεί έξω...

670
00:39:12,680 --> 00:39:15,320
Έτσι, ένας σκύλος, είναι συντονισμένος
σε έναν ολόκληρο κόσμο

671
00:39:15,380 --> 00:39:17,790
από μόρια αρωμάτων, στα οποία εγώ δεν είμαι.

672
00:39:19,790 --> 00:39:24,490
Η εμπειρία της όσφρησής του
είναι τόσο πλούσια όσο η εμπειρία της όρασής μου.

673
00:39:27,360 --> 00:39:29,030
Eagleman, αφήγηση:
στον τυφλό και κωφό κόσμο

674
00:39:29,100 --> 00:39:31,230
που ζει το τσιμπούρι,
τα σημαντικά σήματα

675
00:39:31,300 --> 00:39:34,000
είναι η θερμοκρασία και η σωματική οσμή.

676
00:39:34,070 --> 00:39:36,970
Για τις νυχτερίδες των σπηλαίων,
όλα είναι

677
00:39:37,040 --> 00:39:40,910
κύματα συμπίεσης αέρα
που τους επιτρέπουν να εντοπίζουν την ηχώ...

678
00:39:44,510 --> 00:39:45,950
Αλλά κανείς δεν έχει

679
00:39:46,020 --> 00:39:48,050
μια εμπειρία
της αντικειμενικής πραγματικότητας

680
00:39:48,120 --> 00:39:51,020
του κόσμου
όπως συμβαίνει στην πραγματικότητα.

681
00:39:51,090 --> 00:39:53,620
Αντιθέτως, κάθε πλάσμα αντιλαμβάνεται

682
00:39:53,690 --> 00:39:57,260
μόνο ό,τι έχει εξελιχθεί
να αντιλαμβάνεται...

683
00:39:59,530 --> 00:40:03,000
Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με
τη διαφοροποίηση ανάμεσα στα είδη.

684
00:40:03,070 --> 00:40:05,700
Αν ο καθένας μας βιώνει
μια προσωπική πραγματικότητα

685
00:40:05,770 --> 00:40:09,100
κατασκευασμένη στους εγκεφάλους μας,

686
00:40:09,170 --> 00:40:12,910
πώς μπορώ να γνωρίζω ότι η πραγματικότητά μου
είναι ίδια με τη δική σας;

687
00:40:12,980 --> 00:40:18,450
Τις περισσότερες φορές, φαίνεται σαν
να λειτουργούμε στο ίδιο επίπεδο,

688
00:40:18,510 --> 00:40:22,650
σαν εσείς και εγώ να συμφωνούμε
τι είναι ένας γαλάζιος ουρανός,

689
00:40:22,720 --> 00:40:24,450
σαν ο ήχος από το γαύγισμα ενός σκύλου

690
00:40:24,520 --> 00:40:28,020
να προκαλεί την ίδια
ανταπόκριση και στους δυο μας...

691
00:40:35,870 --> 00:40:38,200
Eagleman, αφήγηση: Υπάρχει
όμως μια μικρή ομάδα ανθρώπων

692
00:40:38,270 --> 00:40:41,700
των οποίων η αντίληψη είναι
μετρήσιμα διαφορετική από τη δική μας.

693
00:40:45,140 --> 00:40:48,940
Για μένα, κάθε φορά που
βλέπω ένα γράμμα ή έναν αριθμό

694
00:40:49,010 --> 00:40:51,180
ή σκέφτομαι κάποια λέξη
ή λέω το όνομα κάποιου,

695
00:40:51,250 --> 00:40:53,580
υπάρχει πολύ χρώμα που
σχετίζεται με αυτό.

696
00:40:53,650 --> 00:40:57,620
Eagleman, αφήγηση: Η Χάνα είναι
μία από τους 6.000 ανθρώπους που έχω μελετήσει

697
00:40:57,690 --> 00:41:01,260
και έχουν συναισθησία.

698
00:41:01,320 --> 00:41:05,090
Μελετώ τη συναισθησία γιατί
είναι μία από τις λίγες καταστάσεις

699
00:41:05,160 --> 00:41:08,460
όπου είναι ξεκάθαρο
ότι η πραγματικότητα κάποιου άλλου

700
00:41:08,530 --> 00:41:09,930
διαφέρει από τη δική μου.

701
00:41:10,000 --> 00:41:11,600
Και κάνει σαφές ότι

702
00:41:11,670 --> 00:41:16,540
ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο
δεν είναι ίδιος για όλους.

703
00:41:16,610 --> 00:41:19,840
Χάνα, αφήγηση: Στο νου μου,
συνδέω το κάθε γράμμα

704
00:41:19,910 --> 00:41:21,640
με το δικό του χρώμα.

705
00:41:21,710 --> 00:41:23,340
Έτσι, για παράδειγμα,

706
00:41:23,410 --> 00:41:25,750
το γράμμα "α" είναι πάντα κόκκινο,

707
00:41:25,820 --> 00:41:28,080
το "β" είναι πάντα μπλε,

708
00:41:28,150 --> 00:41:29,920
το "γ" είναι πορτοκαλί. Κάθε φορά.

709
00:41:29,990 --> 00:41:31,720
Έτσι, δεν αλλάζουν ποτέ,

710
00:41:31,790 --> 00:41:35,320
αλλά είναι ενδιαφέρον ότι,
όταν μετατρέπονται σε λέξεις,

711
00:41:35,390 --> 00:41:38,330
με διαφορετικές ακολουθίες,
η σύνθεση των χρωμάτων

712
00:41:38,390 --> 00:41:41,330
αλλάζει, και αυτό μπορεί να
έχει κάποιο ενδιαφέρον.

713
00:41:41,400 --> 00:41:45,230
Έτσι, στη λέξη "Χάνα,"
το όνομά μου,

714
00:41:45,300 --> 00:41:48,540
μοιάζει με ηλιοβασίλεμα.

715
00:41:48,600 --> 00:41:53,470
Είναι κίτρινο που ξεθωριάζει σε κόκκινο
που ξεθωριάζει σε κάτι που είναι ένα καθαρό...

716
00:41:53,540 --> 00:41:57,680
όπως τα σύννεφα σχεδόν... και μετά
επιστρέφουν στο κόκκινο και το κίτρινο.

717
00:42:04,690 --> 00:42:06,590
Αυτές οι εμπειρίες συμβαίνουν

718
00:42:06,660 --> 00:42:10,820
εξαιτίας του απλού γεγονότος ότι
μέσα στον εγκέφαλο

719
00:42:10,890 --> 00:42:14,930
όλη η αισθητηριακή πληροφορία
είναι φτιαγμένη από το ίδιο υλικό...

720
00:42:15,000 --> 00:42:16,960
Ηλεκτροχημικά σήματα.

721
00:42:20,170 --> 00:42:22,740
Η συναισθησία είναι το αποτέλεσμα
της διασταυρούμενης συνομιλίας

722
00:42:22,810 --> 00:42:25,740
μεταξύ αισθητηριακών περιοχών
του εγκεφάλου.

723
00:42:27,780 --> 00:42:31,250
Σκεφτείτε τα ασαφή όρια
μεταξύ αστικών περιοχών.

724
00:42:33,120 --> 00:42:36,680
Η συναισθησία μας δείχνει ότι ακόμα και
μικρές αλλαγές στην εγκεφαλική καλωδίωση

725
00:42:36,750 --> 00:42:39,590
μπορεί να οδηγήσουν σε διαφορετικές πραγματικότητες.

726
00:42:43,160 --> 00:42:46,060
Υπάρχουν διάφορα είδη
συναισθησίας.

727
00:42:48,000 --> 00:42:52,530
Μερικοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις ημέρες
να έχουν θέση στο χώρο.

728
00:42:52,600 --> 00:42:54,500
Μερικοί γεύονται τη γεύση των λέξεων.

729
00:42:54,570 --> 00:42:57,040
Άλλοι βλέπουν τη μουσική.

730
00:42:57,110 --> 00:43:00,740
Και κάθε φορά που συναντώ κάποιον
που έχει τέτοιου είδους εμπειρία,

731
00:43:00,810 --> 00:43:04,080
λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι
από άτομο σε άτομο,

732
00:43:04,150 --> 00:43:05,910
από εγκέφαλο σε εγκέφαλο,

733
00:43:05,980 --> 00:43:09,550
οι εμπειρίες μας για την πραγματικότητα
μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικές.

734
00:43:11,290 --> 00:43:14,190
Για ένα μικρό κομμάτι
του πληθυσμού,

735
00:43:14,260 --> 00:43:17,930
αυτή η διαφορά μπορεί να είναι
ακραία και τρομακτική.

736
00:43:20,400 --> 00:43:23,530
Όλοι γνωρίζουμε πώς είναι
να βλέπεις όνειρα τη νύχτα,

737
00:43:23,600 --> 00:43:26,070
να έχεις παράξενες,
ανεπιθύμητες σκέψεις

738
00:43:26,140 --> 00:43:28,040
που μας πάνε σε ταξίδια,

739
00:43:28,100 --> 00:43:29,940
μερικές φορές ταξίδια
στα οποία υποφέρουμε.

740
00:43:30,010 --> 00:43:31,710
Αλλά μόλις ξυπνήσουμε,
είμαστε αρκετά τυχεροί

741
00:43:31,770 --> 00:43:33,710
να μπορούμε
να το επεξεργαστούμε,

742
00:43:33,780 --> 00:43:37,410
και να πούμε: "Εντάξει. Αυτό ήταν ένα όνειρο,
και αυτή είναι η πραγματική ζωή μου"...

743
00:43:39,780 --> 00:43:42,220
Όμως φανταστείτε
πώς θα ήταν

744
00:43:42,280 --> 00:43:44,350
αν αυτά ήταν όλο και περισσότερο
αλληλένδετα,

745
00:43:44,420 --> 00:43:46,020
και ήταν όλο
και δυσκολότερο

746
00:43:46,090 --> 00:43:48,620
να τα διακρίνουμε το ένα
από το άλλο.

747
00:43:51,460 --> 00:43:53,460
Γυναίκα, αφήγηση:
Ένιωσα ότι τα σπίτια

748
00:43:53,530 --> 00:43:55,860
επικοινωνούσαν μαζί μου...

749
00:43:55,930 --> 00:43:59,400
"Είσαι ξεχωριστή."
"Είσαι ιδιαίτερα κακιά."

750
00:43:59,470 --> 00:44:02,670
"Γύρνα." "Σταμάτα." "Ξεκίνα,"
Ξέρεις, κάπως έτσι...

751
00:44:02,740 --> 00:44:05,070
Δεν τις άκουσα σαν λέξεις,
αλλά τις άκουσα σαν σκέψεις

752
00:44:05,140 --> 00:44:06,910
τοποθετημένες στο κεφάλι μου,
άλλα ήξερα ότι ήταν

753
00:44:06,980 --> 00:44:10,080
οι σκέψεις των σπιτιών,
και όχι οι δικές μου σκέψεις.

754
00:44:10,150 --> 00:44:13,680
Πιστεύω ότι εκρήξεις
συμβαίνουν στον εγκέφαλό μου,

755
00:44:13,750 --> 00:44:15,780
και φοβάμαι ότι πρόκειται
να πληγώσουν και άλλους ανθρώπους,

756
00:44:15,850 --> 00:44:17,380
όχι μόνο εμένα.

757
00:44:17,450 --> 00:44:19,850
Κάποτε φαντάστηκα
ότι οι εγκέφαλοί μας

758
00:44:19,920 --> 00:44:22,590
θα διέρρεαν από τα αυτιά μας
και θα έπνιγαν τους ανθρώπους.

759
00:44:22,660 --> 00:44:25,530
Τι... τι είναι αυτό,
ξέρεις, όμως...

760
00:44:25,590 --> 00:44:28,530
Eagleman, αφήγηση:
Η Elin Saks είναι καθηγήτρια νομικής

761
00:44:28,600 --> 00:44:31,000
στο Πανεπιστήμιο
της Νότιας Καλιφόρνιας.

762
00:44:31,070 --> 00:44:34,200
Βιώνει σχιζοφρενικά επεισόδια

763
00:44:34,270 --> 00:44:37,570
από την ηλικία των 16 ετών.

764
00:44:37,640 --> 00:44:40,410
Saks, αφήγηση: Είναι τρομακτικό.
Είναι απρόβλεπτο.

765
00:44:42,610 --> 00:44:45,180
Έχει ενδιαφέρον, γιατί
υπάρχουν διαφορετικές θεωρίες

766
00:44:45,250 --> 00:44:46,880
για τα ψυχωτικά συμπτώματα.

767
00:44:46,950 --> 00:44:49,550
Για μερικούς ανθρώπους, είναι απλώς
τυχαίες πυροδοτήσεις νευρώνων.

768
00:44:49,620 --> 00:44:52,520
Πιστεύω ότι λένε την αλήθεια
για την ψυχική πραγματικότητα.

769
00:44:52,590 --> 00:44:54,560
Έτσι όταν λέω ότι έχω σκοτώσει
εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους

770
00:44:54,620 --> 00:44:57,460
με τις σκέψεις μου, είναι μόνο
ένας αρχαϊκός και ακραίος τρόπος

771
00:44:57,530 --> 00:44:59,360
για να πω ότι νιώθω
πως είμαι ένας κακός άνθρωπος.

772
00:45:03,930 --> 00:45:07,270
Η σχιζοφρένεια παραμένει
ακόμα όχι εντελώς κατανοητή,

773
00:45:07,340 --> 00:45:09,800
αλλά σχετίζεται με χημικές
ανισορροπίες στον εγκέφαλο

774
00:45:09,870 --> 00:45:11,970
οι οποίες προκαλούν προβλήματα
στην αποστολή

775
00:45:12,040 --> 00:45:14,310
και στη λήψη σημάτων.

776
00:45:20,780 --> 00:45:23,550
Χάρη στα φάρμακα
και την ψυχοθεραπεία,

777
00:45:23,620 --> 00:45:27,790
η Elyn ήταν σε θέση να δίνει διαλέξεις
και να διδάσκει για πάνω από 25 χρόνια.

778
00:45:31,730 --> 00:45:33,630
Έτσι, όταν ήσασταν
στο βάθος ενός

779
00:45:33,700 --> 00:45:36,730
από το χειρότερα
ψυχωτικά επεισόδια,

780
00:45:36,800 --> 00:45:38,570
το αντιληφθήκατε σαν να είναι πραγματικότητα?

781
00:45:38,630 --> 00:45:39,930
Πιστεύω πραγματικά ότι
συμβαί... πιστεύω ότι

782
00:45:40,000 --> 00:45:41,740
συμβαίνει,
και είναι τρομακτικό.

783
00:45:41,800 --> 00:45:43,640
Μοιάζει με ζωντανό εφιάλτη...

784
00:45:43,710 --> 00:45:47,040
Σύγχυση, παράξενες εικόνες,
βία, τρόμος.

785
00:45:47,110 --> 00:45:49,280
Δεν θα το ευχόμουν σε κανέναν.

786
00:45:49,350 --> 00:45:52,480
Έχοντας πει αυτό,
η πραγματικότητα του καθενός

787
00:45:52,550 --> 00:45:54,450
είναι κατασκευασμένη, σωστά;

788
00:45:54,520 --> 00:45:57,350
Αυτό το φιλτράρεις
με βάση τα πιστεύω σου

789
00:45:57,420 --> 00:46:01,860
τις αξίες, τα θέματα,
και είναι αλήθεια

790
00:46:01,920 --> 00:46:03,560
για τους ανθρώπους που πάσχουν
από ψυχικές ασθένειες

791
00:46:03,630 --> 00:46:05,160
και για τους ανθρώπους 
που δεν πάσχουν.

792
00:46:05,230 --> 00:46:06,490
Όλα είναι ένα φάσμα.

793
00:46:09,900 --> 00:46:12,970
Η πραγματικότητα διαφέρει
από άνθρωπο σε άνθρωπο...

794
00:46:14,840 --> 00:46:19,440
Και, πιο πολύ, αλλάζει
από στιγμή σε στιγμή.

795
00:46:19,510 --> 00:46:21,640
Υπάρχουν στιγμές σε όλων μας τις ζωές

796
00:46:21,710 --> 00:46:24,950
όπου μπορεί να φαίνονται ενισχυμένες,
εντατικοποιημένες.

797
00:46:29,050 --> 00:46:32,550
Ακόμα και η μεγάλη σταθερά
που όλοι νομίζουν ότι μοιράζονται

798
00:46:32,620 --> 00:46:34,550
και που δεν πρέπει ποτέ να αλλάξει,

799
00:46:34,620 --> 00:46:37,560
κάπως τεντώνεται
και στρεβλώνεται.

800
00:46:39,300 --> 00:46:41,630
Μιλάω για τον χρόνο.

801
00:46:49,200 --> 00:46:53,210
Ο χρόνος είναι κάτι που σπάνια
σταματάμε για να τον σκεφτούμε,

802
00:46:53,280 --> 00:46:57,710
αλλά η εμπειρία του εγκεφάλου μας
για το χρόνο είναι συχνά περίεργη.

803
00:46:57,780 --> 00:47:00,310
Αυτό δεν φαίνεται πάντα
σε ορισμένες περιπτώσεις

804
00:47:00,380 --> 00:47:02,620
που ο χρόνος τρέχει με ομαλό ρυθμό.

805
00:47:02,690 --> 00:47:05,920
Κάποιες φορές τρέχει πιο αργά
ή πιο γρήγορα.

806
00:47:09,630 --> 00:47:11,530
Όταν ήμουν 8 χρονών,
έπεσα από την οροφή

807
00:47:11,590 --> 00:47:14,290
του σπιτιού από αυτό το ύψος,

808
00:47:14,360 --> 00:47:17,330
και η πτώση μού φάνηκε
ότι διήρκησε πολλή ώρα...

809
00:47:22,440 --> 00:47:25,470
Όμως όταν πήγα στο λύκειο,
έμαθα φυσική,

810
00:47:25,540 --> 00:47:29,080
και υπολόγισα πόσο
διήρκησε πραγματικά η πτώση.

811
00:47:29,140 --> 00:47:32,510
Και αποδείχθηκε ότι ήταν μόνο
οκτώ δέκατα του δευτερολέπτου,

812
00:47:32,580 --> 00:47:35,350
πράγμα που με οδήγησε
σε μια αναζήτηση να καταλάβω

813
00:47:35,420 --> 00:47:37,650
γιατί φάνηκε να διαρκεί τόσο πολύ

814
00:47:37,720 --> 00:47:41,820
και τι μου λέει αυτό
για την αντίληψή μας ως προς την πραγματικότητα.

815
00:47:43,830 --> 00:47:45,990
Πολλοί άνθρωποι
έχουν αναφέρει αυτή την αίσθηση

816
00:47:46,060 --> 00:47:48,260
κατά τη διάρκεια στιγμών τρόμου.

817
00:47:50,100 --> 00:47:53,030
Ο επαγγελματίας της πτήσης με wingsuit
Jeb Corliss

818
00:47:53,100 --> 00:47:55,500
το βίωσε 
με ακραίο τρόπο.

819
00:47:55,570 --> 00:47:58,770
Πώς είσαι, Jeb?
Μια χαρά.

820
00:47:58,840 --> 00:48:01,610
Eagleman, αφήγηση:
Και επειδή βιοπορίζεται από αυτές τις "πτήσεις",

821
00:48:01,680 --> 00:48:05,750
το περιστατικό που περιγράφει
καταγράφηκε από πολλές κάμερες.

822
00:48:10,750 --> 00:48:14,120
Εκείνη την ημέρα, αποφάσισα
να κατευθυνθώ προς ένα στόχο,

823
00:48:14,190 --> 00:48:16,690
μια ομάδα από μπαλόνια,
που πας και τα σπας...

824
00:48:22,660 --> 00:48:24,220
Και πετούσα
προς τα μπαλόνια...

825
00:48:27,240 --> 00:48:29,700
Και όπως ερχόμουν για να χτυπήσω
το μαύρο μπαλόνι,

826
00:48:29,770 --> 00:48:31,570
υπολόγισα λάθος.

827
00:48:39,050 --> 00:48:42,720
Χτύπησα σε ένα επίπεδο, στερεό γρανίτη

828
00:48:42,790 --> 00:48:45,150
με 120 μίλια την ώρα.

829
00:48:49,290 --> 00:48:50,920
Eagleman, αφήγηση:
Έξι δευτερόλεπτα πέρασαν

830
00:48:50,990 --> 00:48:53,430
μεταξύ της στιγμής
που ο Jeb χτύπησε στο βράχο

831
00:48:53,500 --> 00:48:55,030
και της στιγμής
που τράβηξε το σχοινί του.

832
00:48:56,830 --> 00:49:00,270
Έσπασε το πόδι του και τους δύο αστραγάλους
από την πτώση.

833
00:49:01,740 --> 00:49:04,140
Ωωχ...

834
00:49:05,770 --> 00:49:07,840
Eagleman, αφήγηση:
 Για τον Jeb,

835
00:49:07,910 --> 00:49:12,210
αυτά τα 6 δευτερόλεπτα
φάνηκε ότι κράτησαν πολλή ώρα.

836
00:49:15,680 --> 00:49:18,190
Corliss, αφήγηση:
Έχεις δύο επιλογές.

837
00:49:18,250 --> 00:49:21,690
Η μία είναι ότι δεν μπορείς να το τραβήξεις

838
00:49:21,760 --> 00:49:23,590
και ξέρεις ότι απλά είσαι νεκρός
αυτή τη στιγμή.

839
00:49:23,660 --> 00:49:26,190
Είναι αρκετά γρήγορο,
σχεδόν ανώδυνο,

840
00:49:26,260 --> 00:49:27,990
ξέρεις, πολύ σύντομο...

841
00:49:28,060 --> 00:49:31,300
Ή μπορείς να τραβήξεις, ξέρεις,

842
00:49:31,370 --> 00:49:34,600
να βγεί το αλεξίπτωτο πάνω απ' το κεφάλι σου,
να χτυπήσεις δεύτερη φορά,

843
00:49:34,670 --> 00:49:36,870
και να αιμορραγείς μέχρι θανάτου
ενώ περιμένεις για διάσωση.

844
00:49:38,210 --> 00:49:41,240
Αυτές οι δύο διακριτές
 διεργασίες σκέψης

845
00:49:41,310 --> 00:49:43,610
ένιωσα σαν να διαρκούν μερικά μόνο λεπτά.

846
00:49:45,080 --> 00:49:47,580
Νιώθεις σαν να
λειτουργείς τόσο γρήγορα

847
00:49:47,650 --> 00:49:49,220
που η αντίληψή σου
για όλα τα άλλα

848
00:49:49,280 --> 00:49:50,820
φαίνεται να επιβραδύνεται.

849
00:49:50,890 --> 00:49:54,290
Όλα απλώς εκτείνονται.

850
00:49:54,360 --> 00:49:56,090
Ωωχ...

851
00:49:56,160 --> 00:49:58,560
Eagleman, αφήγηση:
Όμως τί συμβαίνει πραγματικά

852
00:49:58,630 --> 00:50:00,690
στο μυαλό του Jeb?

853
00:50:00,760 --> 00:50:05,030
Σχεδίασα ένα πείραμα
για να το ανακαλύψω.

854
00:50:05,100 --> 00:50:08,700
Έχει να κάνει με την πρόκληση
τρομερού φόβου στους ανθρώπους

855
00:50:08,770 --> 00:50:12,470
πετώντας τους
από ύψος 150 ποδιών στο κενό.

856
00:50:14,510 --> 00:50:17,940
Πετούν με μία ψηφιακή οθόνη
δεμένη στον καρπό τους.

857
00:50:18,010 --> 00:50:20,980
Οι αριθμοί της άλλαζαν
με ρυθμό γρηγορότερο

858
00:50:21,050 --> 00:50:24,480
από αυτόν που η ανθρώπινη όραση
μπορεί να διαχειριστεί.

859
00:50:24,550 --> 00:50:27,850
Αν ο αντιληπτικός χρόνος πράγματι επιβραδύνθηκε,

860
00:50:27,920 --> 00:50:30,160
θα ήταν σε θέση 
να διαβάσουν τα νούμερα,

861
00:50:30,230 --> 00:50:33,590
αλλά κανείς δεν μπορούσε.

862
00:50:33,660 --> 00:50:36,460
Συνεπώς, γιατί ο Jeb ανακαλεί
το ατύχημά του

863
00:50:36,530 --> 00:50:38,770
σαν να συνέβη σε αργή κίνηση;

864
00:50:45,010 --> 00:50:46,910
Corliss, αφήγηση: Σε ένα βαθμό
ήταν διαστρέβλωση του χρόνου

865
00:50:46,980 --> 00:50:49,580
που δεν είχα βιώσει ποτέ ξανά.

866
00:50:49,650 --> 00:50:53,080
Έμαθα αργότερα ότι η διάσωση
διήρκησε δυόμιση ώρες,

867
00:50:53,150 --> 00:50:56,380
αλλά εκείνη την ώρα,
έμοιαζε με βδομάδες.

868
00:50:56,450 --> 00:50:59,990
Δεν το αισθανόμουν ούτε σαν λεπτά
ούτε ώρες ούτε καν μέρες.

869
00:51:00,060 --> 00:51:02,060
Έμοιαζε με...
Έμοιαζε σαν μια μικρή αιωνιότητα.

870
00:51:02,120 --> 00:51:04,160
Έμοιαζε να διαρκεί για πάντα.

871
00:51:06,630 --> 00:51:08,760
Η απάντηση φαίνεται πως βρίσκεται στο

872
00:51:08,830 --> 00:51:11,730
πώς κατασκευάζονται οι αναμνήσεις μας.

873
00:51:11,800 --> 00:51:14,470
Σε μια κρίσιμη κατάσταση,
μια περιοχή του εγκεφάλου

874
00:51:14,540 --> 00:51:18,310
που ονομάζεται "αμυγδαλή"
ενεργοποιείται με υψηλή ταχύτητα.

875
00:51:18,370 --> 00:51:21,580
Αυτή ελέγχει τους πόρους
του υπόλοιπου εγκεφάλου,

876
00:51:21,640 --> 00:51:26,680
επιβάλλοντας στα πάντα να επιβλέπουν
την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε.

877
00:51:26,750 --> 00:51:29,950
Όταν συμμετέχει η αμυγδαλή,
οι αναμνήσεις καταγράφονται

878
00:51:30,020 --> 00:51:33,750
με μακράν περισσότερες πληροφορίες
από ό,τι σε κανονικές συνθήκες.

879
00:51:38,730 --> 00:51:41,860
Αυτές οι αναμνήσεις είναι πολύ πιο
πλούσιες και ζωηρές.

880
00:51:41,930 --> 00:51:44,970
Άν έχετε βρεθεί ποτέ
σε παρόμοια κατάσταση,

881
00:51:45,030 --> 00:51:47,930
έχετε περισσότερες πληροφορίες
στη διάθεσή σας

882
00:51:48,000 --> 00:51:51,610
να επεξεργαστείτε για να επιβιώσετε,

883
00:51:51,670 --> 00:51:53,540
αλλά υπάρχει
μια συναρπαστική παράμετρος.

884
00:51:53,610 --> 00:51:57,310
Όταν τα γεγονότα αναπαράγονται
από τη μνήμη,

885
00:51:57,380 --> 00:52:00,750
εμφανίζονται σαν να έχουν
μεγαλύτερη διάρκεια.

886
00:52:07,160 --> 00:52:09,490
Όου! Όου, οου, οου!

887
00:52:09,560 --> 00:52:11,560
Eagleman, αφήγηση:
Η αλλοίωση του χρόνου για τον Jeb

888
00:52:11,630 --> 00:52:14,030
είναι κάτι που συνέβη
εκ των υστέρων...

889
00:52:16,160 --> 00:52:20,230
Ένα κόλπο της μνήμης που συνέγραψε
την ιστορία της πραγματικότητάς του.

890
00:52:28,640 --> 00:52:33,710
Ο εγκέφαλος είναι ο απόλυτος
αφηγητής στο σύμπαν.

891
00:52:33,780 --> 00:52:38,120
Πιστεύουμε ο,τιδήποτε μας
"σερβίρει" ο εγκέφαλός μας.

892
00:52:38,190 --> 00:52:40,650
Η πραγματικότητα που θεωρούμε ως δεδομένη

893
00:52:40,720 --> 00:52:44,660
απαιτεί εντατική εκπαίδευση
για την ερμηνεία του κόσμου.

894
00:52:46,330 --> 00:52:50,060
Χρειάζεται χρόνος για την επεξεργασία
της αισθητηριακής πληροφορίας,

895
00:52:50,130 --> 00:52:52,230
άρα, ζούμε στο παρελθόν.

896
00:52:55,140 --> 00:52:57,370
Και επειδή όλες αυτές οι πληροφορίες

897
00:52:57,440 --> 00:53:00,570
είναι στην ουσία μόνο
ηλεκτροχημικά σήματα

898
00:53:00,640 --> 00:53:05,380
που πρέπει να ταξινομηθούν, να συνδυαστούν
να ταιριαστούν και να οργανωθούν,

899
00:53:05,450 --> 00:53:09,580
η πραγματικότητα είναι δημιούργημα
του εγκεφάλου μας.

900
00:53:14,990 --> 00:53:19,430
Ο εγκέφαλός μας κατασκευάζει την πραγματικότητά μας
χρησιμοποιώντας μια μικρή ποσότητα δεδομένων

901
00:53:19,490 --> 00:53:22,600
που μπορεί να συγκεντρώσει
μέσω των αισθήσεων.

902
00:53:22,660 --> 00:53:26,630
Και από αυτή τη μικρή ποσότητα,
λέει μια ιστορία για τον κόσμο.

903
00:53:26,700 --> 00:53:30,600
Είναι δυνατόν ο κάθε εγκέφαλος
να διηγείται μια διαφορετική ιστορία...

904
00:53:33,240 --> 00:53:36,440
Και με 7 δισεκατομμύρια ανθρώπινους εγκεφάλους
να περιπλανώνται στον πλανήτη...

905
00:53:39,450 --> 00:53:42,320
τρισεκατ. εγκεφάλους ζώων,

906
00:53:42,380 --> 00:53:45,220
κανείς δεν έχει πλήρη
και ξεκάθαρη εικόνα.

907
00:53:48,790 --> 00:53:52,060
Ο κάθε εγκέφαλος έχει
το δικό του μοναδικό μοντέλο

908
00:53:52,130 --> 00:53:55,660
για τον κόσμο γύρω μας.

909
00:53:55,730 --> 00:53:57,360
Αυτό είναι που βιώνουμε.

910
00:53:59,130 --> 00:54:01,130
Δεν έχουμε επιλογή.

911
00:54:04,710 --> 00:54:06,870
Τι είναι λοιπόν η πραγματικότητα?

912
00:54:06,940 --> 00:54:12,250
Είναι αυτό που σου λέει
ο εγκέφαλός σου ότι υπάρχει.

913
00:54:12,310 --> 00:54:14,650
Στο επόμενο επεισόδιο,

914
00:54:14,720 --> 00:54:17,680
θα διερευνήσω ένα θεμελιώδες
ερώτημα για τις ζωές μας...

915
00:54:17,750 --> 00:54:19,850
Τι κάνει εσένα να είσαι εσύ?

916
00:54:19,920 --> 00:54:21,790
Έχω αφιερώσει πολλά από τα χρόνια της ζωής μου

917
00:54:21,860 --> 00:54:24,590
προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω
τα μυστήρια του εγκεφάλου,

918
00:54:24,660 --> 00:54:28,360
και ακόμα, αισθάνομαι το ίδιο δέος
κάθε φορά που κρατώ στα χέρια μου έναν.

919
00:54:28,430 --> 00:54:33,430
Θα αποκαλύψω πώς η προσωπικότητα,
τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις μας

920
00:54:33,500 --> 00:54:36,270
αναδύονται από τη νευρωνική μας δραστηριότητα

921
00:54:36,340 --> 00:54:44,340
και πώς ο εγκέφαλός μας
δίνει μορφή στη ζωή μας.

922
00:54:48,020 --> 00:54:50,050
"The brain with David Εagleman"

923
00:54:50,120 --> 00:54:54,350
Ελληνικοί υπότιτλοι:
Μελίνα Γάτου, Αντωνία Μποντιώτη, Φαμπιόλα Ουλλίρι, Πέτρος Ρούσσος (2020)